Chciałbym dzisiaj zaproponować Ci pierwszą (lecz z pewnością nie ostatnią) pozycję z serii „Meandry współczesności”, a konkretnie książkę Krzysztofa Łuszczka pod tytułem „Nowoczesna telewizja”.
Książka ta stanowi znakomitą analizę fenomenu, jakim jest telewizja. Została napisana raczej w sposób naukowy, ale czyta się ją (co niezwykłe w polskich książkach naukowych) całkiem lekko.
W pierwszym rozdziale tej pozycji zapoznasz się z odrobiną teorii na temat specyfiki telewizji, komunikowania masowego i przemian w komunikacji. Niezwykle ciekawy rozdział drugi omawia poszczególne gatunki występujące we współczesnej telewizji, takie jak reality show, talk-show, telenowela, film fabularny, teleturnieje, wiadomości, a także reklama. Nie zabrakło też informacji o programach dla dzieci.
Nie ukrywam jednak, że szczególne wrażenie zrobił na mnie rozdział trzeci i to właśnie on jest w książce najbardziej warty przeczytania. Nosi tytuł: „Niepokojące tendencje w ofercie programowej”. Pod tym enigmatycznym określeniem kryje się głównie kapitalna analiza etyczna i psychologiczna programów typu reality show. Po wielkim sukcesie Big Brothera, Agenta i innych programów tego typu warto zastanowić się nad tym zjawiskiem. Autor przytacza opinie wybitnych psychologów oraz etyków na temat postaw i konsekwencji dla osób uczestniczących w takich programach, jak również widzów „podglądających” uczestników. Rozdział ten zawiera również, choć przyznam, że moim zdaniem zdecydowanie zbyt krótkie, omówienie kwestii przemocy i erotyki w programach telewizyjnych. Sądzę, że problem jest tak złożony, że wymagałby szerszej analizy.
Rozdział czwarty omawia strategie ochrony młodych widzów przed zagrożeniami ze strony telewizji. Znajdziesz w nim informacje o regulacjach prawnych: historię ich kształtowania i obecną formę. Autor omówił także społeczne inicjatywy dotyczące kontrowersji wokół telewizji. Ciekawe są sugestie autora na temat konieczności wprowadzenia edukacji medialnej do szkół, by już dosłownie „od małego” uczyć dzieci odróżniania prawdy od fikcji, informacji od manipulacji.
Piąty rozdział zawiera informacje na temat społecznej roli telewizji oraz doświadczeń w realizacji tej roli zarówno w Europie, jak i USA.
Podsumowując jest to książka z całą pewnością potrzebna. Warto dowiedzieć się więcej na temat teorii dotyczącej telewizji, jak również oceny etycznej tego zjawiska. Warto sięgnąć po tę wiedzę tym bardziej, że pozycja Krzysztofa Łuszczka została napisana lekkim językiem i owa teoria nikogo nie zanudzi. Jak wspomniałem, pewne rzeczy autor omówił dość pobieżnie, ale z całą pewnością ta książka nie miała być w założeniu kompendium medioznawstwa. Jest to po prostu naprawdę dobra pozycja wprowadzająca w tematykę, warto jednak uzupełnić ją innymi, jak choćby zrecenzowaną wcześniej w naszym serwisie książką „Fast food dla mózgu”.
Paweł Królak
