Podtytuł drugiej już części książki Orzech na ambonie brzmi: Homilie, kazania i konferencje księdza Stanisława Orzechowskiego. Z samego podtytułu możemy wywnioskować, że ks. Stanisław został „wyposażony” w dar pięknego mówienia i jest godnym zauważenia kaznodzieją i duszpasterzem. Po lekturze owych myśli zaświadczyć mogę, że ktoś, kto postanowił zadać sobie trud zebrania i opublikowania jego tekstów, wiedział, co robi. Każde bowiem słowo ks. Orzechowskiego warte jest przemyślenia.
„Fenomen kaznodziejstwa ks. Orzechowskiego opiera się – tak sądzę – na (…) paradoksach jego przepowiadania. Najbardziej uderzający jest fakt mówienia o rzeczywistości nadprzyrodzonej językiem potocznym, uwspółcześnionym, pełnym kolokwializmów, bardzo dosadnym, przy jednoczesnym ogromnym szacunku dla Słowa, które stanowi przedmiot rozważania” – to fragment z książki idealnie przedstawiający istotę oryginalności stylu księdza Orzechowskiego, ale też wiele mówiący o źródłach fascynacji jego naukami.
Czytaj dalej »