Sharon Wegscheider-Cruse stara się zachęcić czytelników do wyzbycia się lęku przed pięknym, a być może najtrudniejszym z uczuć – miłością do własnej osoby. Zabiera w podróż w głąb samego siebie, po drodze demaskując „demony”, które zamieniają samoakceptację w niepewność, samotność, lęk.

Wycieczkę po labiryntach własnego wnętrza rozpoczynamy od dzieciństwa. To wtedy – jak obrazowo tłumaczy autorka – stajemy się właścicielami dwóch koszy. W pierwszym znajdują się kwiaty, czyli wszystkie te doświadczenia, które budują poczucie własnej wartości, w drugim śmieci – to, co owo poczucie niszczy. Należy zatem „zrobić porządki”, a miejsce śmieci zapełnić „pozytywną energią płynącą z decyzji i afirmacji”. Jednak najpierw trzeba zrozumieć, co zaśmieca nasze życie. W tym celu Wegscheider-Cruse przybliża problemy, jakie dziecko może przeżywać w rodzinnym domu, opisuje jaki wpływ na jego psychikę ma zachowanie rodziców.

Czytaj dalej »

…to tytuł drugiej encykliki ojca świętego Benedykta XVI. Po Deus Caritas est – encyklice o miłości, papież-Niemiec omawia znaczenie kolejnej z cnót teologalnych – nadziei. Jaka jest relacja nadziei do wiary? Jak rozumiał nadzieję Kościół pierwotny? Czym jest życie wieczne? Jakie rozumienie zyskała nadzieja w czasach nowożytnych? Gdzie możemy uczyć się nadziei i ćwiczyć się w niej? To tylko część tematów, które podejmuje Benedykt XVI.

Papież rozpoczyna rozważania od wyjaśnienia znaczenia nadziei w Nowym Testamencie oraz w pierwotnym Kościele. Ukazuje jak poznanie osoby Chrystusa otwierało pierwszych chrześcijan pochodzących z pogaństwa na nadzieję życia wiecznego. Wielu spośród nawróconych żyło w ubóstwie, wielu było niewolnikami, ale liczne nawrócenia zdarzały się także „w warstwach arystokratycznych i wykształconych. Bowiem to właśnie one żyły nie mając nadziei i Boga na świecie”. Benedykt podkreśla także, że wieczność już w pewien sposób ujawnia się w naszej rzeczywistości – nadzieja życia wiecznego wpływa na przemienianie teraźniejszości przez żyjących w niej chrześcijan.

Czytaj dalej »

Tym, co w szczególności zdaje się decydować o rezultatach rozeznania powołaniowego są oznaki, że osoba przyjęła we własnym życiu coś, co możemy nazwać logiką powołaniową.

Książka Odnaleźć tajemnicę autorstwa Amadeo Cenciniego jest pierwszą publikacją tego autora, wydaną przez pijarskie wydawnictwo eSPe w serii „Pójdź za mną”, która – trzeba dodać – zdobyła sobie duże uznanie wśród wydawców katolickich. Autor – pedagog, przewodnik duchowy, ale również wykładowca uniwersytecki – znany jest z tego, że w swoich książkach porusza problem rozeznania duchowego i powołania. Proponowana tu pozycja również znajduje się w kręgu tych zainteresowań.

Jak pisze sam Cencini, jego rozważania na temat powołania dotyczą przede wszystkim ludzi młodych i zajmuje się on problemem od strony „psychologicznego towarzyszenia młodemu człowiekowi, podejmującemu decyzję o wyborze powołania”. Decyzja taka jest według niego skomplikowana do tego stopnia, że niezbędna jest analiza jej struktury. Natomiast sama struktura tej decyzji jest podstawą metody jej podejmowania. Analizując strukturę decyzji autor skupia się na jednej kategorii antropologicznej, szczególnie jest nią „człowiek jako tajemnica”, według autora kluczowej, jeśli chodzi o rozeznanie duchowe.

Czytaj dalej »

Marino Parodi stawia tezę, że niezależnie od wieku, wyglądu, statusu materialnego czy społecznego każdy może być szczęśliwy.

Jakże to niemodne stwierdzenie. Dzisiaj przecież nie można być szczęśliwym, nie będąc pięknym, młodym i bogatym. Nie można przeżyć szczęśliwie życia, nie jeżdżąc na nartach, nie wyjeżdżając na wczasy najlepiej w egzotyczne kraje, czy nie mieszkając w domku z basenem. Nie wierzycie? Otwórzcie kolorowe magazyny, włączcie telewizję! Albo lepiej nie! Apeluję do wszystkich, którzy nie mają urody Claudii Schiffer czy Dawida Beckhama (oczywiście przy założeniu, że o gustach się nie dyskutuje), nie dysponują wielkimi pieniędzmi czy tytułami, skupmy się na naszym tu i teraz, na naszym życiu i przemyślmy tezy z książki pod znamiennym tytułem: Odkryj siłę radości, która jest w tobie. 10 małych kroków do szczęścia.

Po pierwsze: „Powinniśmy przestać próbować przeżyć życie, a zdecydować się żyć raz na zawsze”. Podstawą szczęścia jest zatem odkrycie świata naszego ducha. „Królestwo Boże jest wśród was”. I należy odróżnić prawdziwą radość od satysfakcji finansowej czy zawodowej. Radość, jak twierdzi autor książki, to wybór, to decyzja. Należy więc poznać życie, zaakceptować je i przekształcać. Autor zachęca, aby oduczyć się poszukiwania szczęścia w tym, co zewnętrzne, czyli na przykład w kontaktach z innymi. Postuluje, że szczęście to kwestia wnętrza i im wcześniej to pojmiemy, tym lepiej dla naszej doczesności i… wieczności.

Czytaj dalej »

„Wyrobienie sobie zdania na temat człowieka, filmu, książki czy wydarzenia zajmuje nam od kilku do kilkudziesięciu sekund, ale bardzo często jest ono warte tyle samo co długie studia i analizy” (Wstęp do wydania polskiego, s.11.).

Książka Malcolma Gladwella Błysk! Potęga przeczucia jest drugą pozycją tego autora, która okupuje listy najbardziej poczytnych książek w USA. Autor szukając odpowiedzi na wiele nurtujących pytań, szczególnie tych dotyczących psychologii człowieka i jego podświadomości, zajmuje się tematem szczególnie interesującym. Mianowicie w bardzo obrazowy sposób opisuje i wyjaśnia zjawisko ludzkiego przeczucia.

Często zdarza się nam intuicyjnie trafnie stwierdzić pewien fakt czy ocenić jakąś rzeczywistość. Chociaż ludzie wykształcili sobie wiele bardziej logicznych, racjonalnych sposobów na podejmowanie decyzji, to niestety nie zawsze potrafią odnaleźć się w chaosie zgromadzonych argumentów „za” i „przeciw”.

Czytaj dalej »

Gdy zadaję takie pytanie, w pierwszej kolejności możesz pomyśleć, że w ogóle bardzo trudno jest młodego czytelnika skłonić do czytania książek. No i rzeczywiście, bo dziś młodzi ludzie znacznie chętniej wybierają komputer czy telewizję.

Tak naprawdę udało się na dłuższą metę jedynie w przypadku Harrego Pottera. Czy jednak zachwyt nad Harrym Potterem wynika z rzeczywistej wartości tej książki, czy raczej z niespotykanej dotąd atmosfery medialnej wokół niej? Osobiście uważam, że książki o Harrym Potterze dobrze się czyta, ale nie widzę w nich wielkiej wartości.

Nie mogę jednak wciąż pojąć, dlaczego współcześnie chyba więcej młodych osób czyta Harrego Pottera niż Władcę Pierścieni, który jest jedną z najwybitniejszych (moim zdaniem zdecydowanie najlepszą) książek XX wieku? Nie uwierzę, że ktokolwiek uczciwie mógłby przyznać, że książki o Potterze są lepsze niż książki Tolkiena. To zupełnie inna klasa. Może to śmiała teza, ale gdyby jakakolwiek inna książka mogła liczyć na taką przychylność mediów, to sądzę, że byłaby równie popularna, co Potter.

Czytaj dalej »

Uzdrowienie? – tu potrzebna jest przede wszystkim głęboka wiara. Bowiem „wiara góry przenosi”. A Bóg najpierw uzdrawia duszę, a potem – jeśli jest taka Jego wola – ciało. Uzdrowienie potrzebuje czasu – zwykle nie jest tak, jak niektórzy myślą, że cud to jedna chwila, kilka sekund.

Książka To Jezus leczy złamanych na duchu nie jest z tych, które powinno się przeczytać jednym tchem. Warto zagłębić się w słowo pisane, aby móc stać się uczestnikiem modlitwy wstawienniczej o uzdrowienie. Pozycję tę można potraktować jako rekolekcje (odprawiane w zaciszu domowym) lub przygotowanie do modlitwy wstawienniczej.

Każdy rozdział składa się z omówienia tematu zilustrowanego świadectwami z życia Wspólnoty Jezusa Miłosiernego „Misericordia”. W pierwszej części książki rozdziały kończą się modlitwą poprzedzoną zazwyczaj krótkim przygotowaniem – co pozwala czytelnikowi nie tylko na zapoznanie się z treściami, ale także na przemodlenie własnych problemów.

Czytaj dalej »

Lectio divina to książka, w której Michael Casey proponuje nam skuteczny sposób poznawania słów Pisma Świętego. Lectio divina to bowiem tzw. sztuka świętego czytania, próba skupienia się na Słowie Bożym, docierania do jego głębi i odkrywania woli Bożej.

Jednym z istotnych wymiarów naszego życia duchowego i religijnego jest – obok Eucharystii, modlitwy czy kontemplacji – obcowanie z Bogiem poprzez lekturę Pisma Świętego. Nie jest jednak łatwo oddać się tej lekturze, ponieważ Pismo Święte jest czymś więcej niż zwykłą książką, którą czytamy dla zapewnienia sobie rozrywki. Mamy tu do czynienia ze Słowem Boga skierowanym do człowieka. Słowem, którego sensu należy się doszukiwać, odnajdywać jego przesłanie, by móc je odnieść do własnego życia.

Czytanie Pisma Świętego wymaga od nas skupienia, wyciszenia się i otwarcia na to, co Bóg chce do nas mówić. W codziennym chaosie, w wirze spraw i problemów czasem trudno jest wsłuchać się w głos Boga. Nasze modlitwy zazwyczaj mają charakter egocentryczny, błagalny i dotyczą nas samych, przez co w gruncie rzeczy koncentrujemy uwagę na sobie zamiast na Bogu. Kluczem do nawiązania właściwej relacji z Bogiem jest tzw. „serce słuchające” (zob. 1 Krl. 3,9), czyli przyjęcie postawy milczenia, w której przestaję liczyć się ja i moje prośby, a zaczyna się wsłuchanie w to, co Bóg chce mi powiedzieć.

Czytaj dalej »

„Człowiek jest kimś jedynym na tej ziemi, kto może skrzywdzić samego siebie”. Jest to zdanie niezwykle prawdziwe, głębokie i smutne. W książce Zagrożeni alkoholem, chronieni miłością dowiadujemy się, jak krzywdzić może alkohol. Porusza ona zagadnienie odpowiedzialności, wolności i dojrzałości w aspekcie zagrożenia alkoholem. Autor uświadamia nam również różnicę między radością a przyjemnością, które są dziś traktowane niemal jako synonimy. Książka jest studium problemów, jakie może wnieść do życia ludzkiego problem z nadużywaniem alkoholu oraz zbiorem rad, jak takiego nieszczęścia uniknąć.

„Zagrożenie dla osób nieradzących sobie z rzeczywistością”, „obietnica łatwego szczęścia” – to tylko niektóre z trafnych określeń użytych przez ks. Dziewieckiego na określenie alkoholu. Na wstępie już należy zaznaczyć, że autor wychodzi tu z założenia, iż alkohol jest zagrożeniem i zajmuje się sytuacjami problemowymi. Jest to więc książka, w której nie znajdziemy obiektywnych rozważań na temat tego czy alkohol stwarza zagrożenie czy nie. Ktoś, kto szuka łatwych rozwiązań i boi się odważnych stwierdzeń, nie znajdzie w niej nic interesującego.

Czytaj dalej »

Związek homoseksualny nie respektuje ze swej istoty obiektywnego znaczenia płciowości człowieka. Jest to kłamstwo na temat człowieka. Kłamstwo na temat małżeństwa i rodziny, a więc uderza ono w sam fundament naszego indywidualnego i społecznego bytu. Kłamstwo, które uderza w samo sedno chrześcijaństwa. Jest to przede wszystkim okłamywanie osób o skłonnościach homoseksualnych, że wszystko jest w porządku i nie muszą nic z tym robić Dopuszczenie traktowania innych jedynie jako środka służącego do osiągnięcia własnych celów. Dozwolenie na instrumentalne traktowanie własnej płciowości.

Na samym początku, zanim przejdę do meritum sprawy chciałabym napisać dwa zdania o Autorze publikacji. Pan Marek Czachorowski od 1988 jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Filozofii KUL w Katedrze Etyki, zaś od 1999 adiunktem w Instytucie Studiów nad Rodziną UKSW.

Czytaj dalej »