Czy mężczyzna i kobieta we współczesnym świecie mogą założyć prawdziwie kochającą się rodzinę? A może to tylko wspomnienie dawno minionych czasów? Czy została jeszcze iskierka nadziei dla młodych, pragnących wejść w życie małżeńskie?

Jacek Pulikowski, autor książki pt.: „Krokodyl dla ukochanej – warto wspierać rozwój mężczyzny” ukazuje, że prawdziwa miłość małżeńska i rodzicielska jest piękna, możliwa, ale i wymagająca wiele wysiłku.

Sam autor, mąż i ojciec trojga dzieci, zaangażowany w działalność Duszpasterstwa Rodzin i Studium Rodziny na Wydziale Teologii UAM w Poznaniu, w bardzo przystępny i humorystyczny sposób, pragnie przygotować młodych do podjęcia odpowiedzialnego powołania małżeńskiego i rodzicielskiego.

Czytaj dalej »

Mimo, że dobrych książek o egzorcyzmach jest coraz więcej, temat ten wciąż wzbudza liczne kontrowersje i narosło wokół niego wiele błędnych przekonań. Tym razem uporządkować wiedzę o szatanie i egzorcyzmach postanowił w swojej najnowszej książce wybitny polski demonolog, o. dr Aleksander Posacki.

Wydaje się, że główny problem z naszą pospolitą wiedzą o tych sprawach polega na tym, że wiele osób zamiast odwołać się do tego, co o szatanie mówi zdrowa teologia, tworzy sobie własne – najczęściej błędne – pojęcia na ten temat. Z drugiej strony – co zauważa także w swojej książce o. Posacki – brakuje konkretnych opracowań teologicznych, o szatanie coraz mniej słyszymy też z ambony. Jednocześnie pseudonaukowe programy w stylu „Nie do wiary” promują fałszywy obraz zjawiska zniewolenia przez złego ducha i kreują „świeckich egzorcystów” (radiestetów czy magów innej maści, którzy mieliby wypędzać szatana przy użyciu białej magii, co w konsekwencji doprowadza do jeszcze głębszych problemów).

Ojciec Posacki w pozycji pod tytułem „Egzorcyzmy, opętanie, demony” stara się te sprawy ukierunkować i wprowadzić porządek do naszej wiedzy na temat zniewoleń przez złego ducha.

Czytaj dalej »

To rzeczywiście świetna, przenikliwa publikacja, po którą każdy, komu naprawdę zależy na naszym kraju, jak również każdy, kto pragnie zrozumieć, dlaczego w Polsce jest tak, jak jest, powinien sięgnąć.

U początków pragnę zaznaczyć, że ponieważ bardzo dobrą recenzję napisał Paweł Królak, nie będę się silił na powtarzanie pewnych rzeczy, tak więc zanim przeczytasz poniższy tekst, zapraszam Cię, byś najpierw zapoznał się z tamtym opracowaniem, ponieważ to jest dla niego uzupełnieniem i rozszerzeniem pewnych kwestii.

Postaram się po prostu zwrócić uwagę na kilka kwestii, które z jednej strony wydają mi się bardzo ważne w książce Ziemkiewicza, a z drugiej, które sam osobiście uważam za szczególnie ważne. Oto one:

Czytaj dalej »

Człowiek potrzebuje być z drugim człowiekiem, ma w sobie naturalną potrzebę wchodzenia w relacje międzyludzkie. To bycie razem wcale nie jest takie proste, nie zależy jedynie od chęci przebywania ze sobą. Powiedzenie sobie „Tak”, jest dopiero początkiem drogi, która przed nami się otwiera.

Dobrze wiedzieć już na początku budowania związku, że miłość to przede wszystkim akceptacja drugiej osoby, z jej zaletami, ale także wadami. Chcę zaznaczyć, że nie tylko poznawanie osoby jest tu istotne, ale także poznawanie samego siebie i praca nad sobą.

Czasami szukamy łatwego, prostego przepisu na udany związek. Cecil Osborne w swojej książce „Sztuka bycia razem” pokazuje, że budowanie miłości to bardzo trudna sztuka. Przede wszystkim jest to nauka, do której potrzeba nam wytrwałości i cierpliwości.

Czytaj dalej »

Pragnę Ci dziś zaprezentować niezwykłą powieść o jednym z najmroczniejszych czasów historii Kościoła. Jednocześnie jest to wyjątkowo głęboka opowieść o niezwykłej wierności Bogu i sobie, a także o nadzwyczajnym szacunku dla tradycji.

Pamiętasz pewnie z lekcji historii naukę o czasach tzw. niewoli awiniońskiej. Wtedy właśnie nadeszły dni, gdy nad Kościołem panowało dwóch, a przez jakiś czas nawet trzech papieży. Cały świat podzielił się na strefę wpływów każdego z nich. Historycy określają ten okres jako wielką schizmę zachodnią.

Sprawa została rozwiązana przez sobór w Konstancji, który odwołał tych papieży i wybrał nowego, Marcina V. Tyle mniej więcej uczą w szkole.

Czytaj dalej »

W naszym codziennym zabieganiu, gdy różne sprawy i obowiązki piętrzą się przed nami, czy to w pracy, domu czy szkole, w końcu napięta struna naszej wytrzymałości pęka… Jak wobec tego dobrze zorganizować czas, który mamy do dyspozycji, jak rozsądnie w tym czasie zaplanować realizację zadań, które mamy wykonać, jak dążyć do osiągnięcia upragnionych celów? Jak w tym wszystkim zachować pogodę ducha, ufną wiarę, spokój? No i mieć czas na odpoczynek… Cenną pomocą w tych i wielu innych problemach może stać się książka Jorga Knoblaucha „Sztuka zarządzania samym sobą”.

Autor w sposób przejrzysty, jasny, a jednocześnie humorystyczny przedstawia swoje refleksje w trzech częściach:
1. Rozwój fizyczny – zrób coś dla swojego ciała.
2. Rozwój intelektualny – zrób coś dla swojego umysłu.
3. Rozwój duchowy – zrób coś dla swojej duszy.
Oczywiście, te trzy elementy w człowieku są ze sobą powiązane; zmęczenie ciała wpływa na stan ducha czy umysłu.

W pierwszej części, omawiającej rozwój fizyczny, autor pisze o tym, iż obecny w naszym życiu stres może być również pozytywny i wtedy daje nam mobilizację do działania. Taki „dobry stres” pomaga nam sprostać wyzwaniom. Prawdą jest również to, że „zły stres” jest destrukcyjny dla naszego życia.

Czytaj dalej »

Przedstawiam Wam, Drodzy Rodzice, niezwykłą książkę dla najmłodszych pt. „Teofil Ćwirek i tajemnica tuptaków”. Niniejsza lektura jest zbiorem ponad dwudziestu historii biblijnych, opowiedzianych w niecodzienny sposób, bardzo obrazowo i niekiedy z domieszką humoru przez różne zwierzęta żyjące w stepie. Przy tak żywej i niekonwencjonalnej formie trzeba dodać, że owa publikacja ma solidne podstawy teologiczne i wiernie oddaje wydarzenia zaczerpnięte ze Starego i Nowego Testamentu.

Głównym bohaterem i narratorem jest przemiły i rezolutny wróbelek – Teofil Ćwirek. Pewnego razu, gdy wróbelek siedział na swej ulubionej gałęzi, zobaczył dziwne dwunożne stworzenie. Ćwirkowi wydawało się, że jest chore, gdyż nie rozumiało wróblego języka i nie potrafiło fruwać. Jak się później okazało, był to tuptak (przynajmniej tak wszystkie zwierzęta nazywały tę istotę). Teofil usłyszał od swego przyjaciela lwa Simby, że niektóre tuptaki są nastawione przyjaźnie i życzliwie, inne jednak to istoty przebiegłe i bardzo niebezpieczne. Wróbelek postanowił zgłębić tajemnicę tuptaków i dowiedzieć się, kim są i dlaczego Ojciec Niebieski stworzył te przedziwne istoty?!

Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie, Teofil odważnie przemierza niebezpieczny step i poznaje kolejne opowieści biblijne – począwszy od stworzenia świata aż do zmartwychwstania Chrystusa. Każdą historię opowiada inne, napotkane zwierzątko, którego przodkowie pośrednio brali udział w danym wydarzeniu. I tak m.in. wróbelek spotyka:
Węża Kąsacza, który opowiada o Raju,
Kozę Łatkę, która wspomina historię Abrahama,
Krokodyla Sękacza, który zna opowieść o Mojżeszu,
Żabkę Kum–Kum, która opowiada o plagach egipskich,
Owczą mamę, która wspomina króla Dawida,
Kruka, który zna historię proroka Eliasza,
Bawoła Bubalusza, który wspomina narodziny Jezusa w stajence,
Nietoperza, który opowiada o Łazarzu,
Osiołka Bena, który wspomina wjazd Jezusa do Jerozolimy i jego śmierć,
Kosa, który śpiewa o nowym poranku.

Czytaj dalej »

Pytania o istotę dobrego wychowania rodzą się w momencie pojawienia się dziecka w naszym życiu. Kontakt z „małym człowiekiem” zmusza do refleksji nad warunkami jego prawidłowego rozwoju. Poddają się jej pedagodzy, wychowawcy, psycholodzy, wreszcie sami rodzice, w szczególności zaś matka. Jak zawiązać i utrzymać więź emocjonalną z dzieckiem? Gdzie przebiega granica między miłością a krzywdzącą nadopiekuńczością? Co zrobić, aby dziecko samo wydobywało z siebie wysiłek doskonalenia? To tylko niektóre z poruszanych w książce problemów…

Wydana po raz pierwszy w 1920 roku publikacja wciąż nie traci na swej aktualności. Korczak pokazał w niej niemal wszystkie swoje oblicza: psychologa, wychowawcy, także lekarza, a przede wszystkim wnikliwego obserwatora dziecka. W formie eseju zawarł najważniejsze myśli „pedagogiki małego człowieka”.

Osobisty ton oraz charakterystyczny zabieg – przywoływanie dziecięcego sposobu pisania i rozumienia – czynią lekturę przyjemną i łatwą w odbiorze. Pozostaje ona taką nawet mimo obecności czasem trudniejszej, naukowej terminologii czy wyszukanych metaforycznych wyrażeń.

Czytaj dalej »

Książka Cheri Fuller „Jak zachęcić dziecko do nauki” jest niezwykłym poradnikiem, który może być Ci pomocny w motywowaniu Twojego dziecka. Oprócz tego, że podane są w niej gotowe przykłady, które możesz wykorzystać w pracy z dzieckiem, opisanych jest też wiele zwykłych sytuacji z życia rodzinnego autorki i jej znajomych w czasie, kiedy ich dzieci uczyły się w szkole podstawowej czy średniej. Cheri Fuller opisuje, jak z mężem radzili sobie wtedy z trudnościami dzieci w nauce.

W pierwszych rozdziałach autorka skupia naszą uwagę na wpływie rodziców na prawidłowy rozwój dziecka oraz jego stosunku do nauki. To, czy będzie ono traktowało naukę jako zdobywanie nowych, nie odkrytych jeszcze obszarów życia, będzie zależało w dużej mierze od tego, jak dużo czasu się mu poświęca. Czasu, kiedy wspólnie będzie się z nim poszukiwać czegoś, co was zainteresuje, co da wam radość, z tego że możecie robić to wspólnie. Wycieczki, zabawy na świeżym powietrzu, uprawianie sportu razem z dzieckiem, a więc czas, który efektywnie z nim spędzasz, daje mu poczucie bezpieczeństwa.

Ważne jest też, aby rozmawiać z dzieckiem o jego problemach, radościach, o tym, co robiło w szkole, jak bawiło się ze swoimi przyjaciółmi. Nie ograniczaj czasu spędzanego z twoją pociechą do wspólnego oglądania telewizji. Interesuj się wynikami w nauce twojego dziecka, pomagaj mu zrobić prace domowe, ale nie rób ich za nie, bo to osłabia motywacje do poszukiwania. Zachęcaj dziecko do nauki przez wycieczki do zoo czy opowiadając mu ciekawe historie, o których może dowiedzieć się z książek.

Czytaj dalej »

Karą kłamcy nie jest to, że mu nikt nie uwierzy, lecz to, że sam nie potrafi nikomu uwierzyć.
George Bernard Shaw

Przywykliśmy do tego, że jesteśmy okłamywani, więc kłamstwo i z naszych ust jakoś łatwiej wydobyć. Jednocześnie z łatwością gardzimy kłamstwem i kłamcami. Pragniemy móc komuś zaufać i wzbudzać zaufanie u innych ludzi. Możemy decydować o tym, czy prawdomówność będzie naszą cechą. Natomiast przed kłamcami można się obronić. Dla tych, którzy jeszcze nie znaleźli sposobu, polecam lekturę tej książki.

Tomasz Witkowski rozpoczyna książkę wstępem, w którym próbuje wyjaśnić czytelnikowi, dlaczego publikacja ta powstała. Zauważa, że „w życiu codziennym potrzebujemy (…) narzędzi, aby odróżnić dobro od zła. Jednym z nich będzie z pewnością umiejętność rozróżniania prawdy i kłamstwa”.

Książka ta jest charakterystyką – jak sam tytuł wskazuje – tego drugiego elementu, i to charakterystyką psychologiczną. Moglibyśmy spodziewać się niezrozumiałych, psychologicznych, trudnych do rozszyfrowania terminów, tymczasem autor zaskakuje nas barwnym, ciekawym językiem.

Czytaj dalej »