Posty w kategorii 'Recenzje książek'

„Za kulisami Kościoła… bez makijażu…”

Adieu. Przypadki księdza GroseraCzęsto lubimy wydawać nasze sądy o innych, a już najbardziej o tym, o czym za bardzo nie mamy pojęcia. Możemy zauważyć, że na arenie naszych współczesnych mediów coraz bardziej tworzy się zniekształcony obraz Kościoła. Po pierwsze, media kreują stereotyp, utożsamiający Kościół wyłącznie z hierarchią. Skupiają się jedynie na życiu księży i wytłuszczonym drukiem ukazują ich wszystkie potyczki, zwykłe słabości, przedstawiając je jako wielki skandal publiczny.

Spotkałam się z różnymi opiniami o sposobie pisania Grzegorczyka. Głównie były to pozytywne recenzje, które zachęcały do zapoznania się z jego twórczością. Grzegorczyk nie poddaje się presji otoczenia, przekazuje rzeczywistość w jej naturalnych barwach. Oczywiście słowo pisane i wątki pochodzą od niego, są fikcją, ale jakże trafnie odzwierciedlającą codzienność. Nie ulega wątpliwości, że Grzegorczyk w swoich książkach jest dla niektórych kontrowersyjny. Może zbyt jasno ukazuje prawdę, która łamie stereotypy.

„Adieu” to książka, która rozpoczyna historię księdza Grosera i ma swoją kontynuację w drugiej części „Trufle”. Na przykładzie bohatera Grzegorczyk pokazuje swoje wyobrażenie o osobach duchownych i o życiu Kościoła. Bycie na świeczniku Kościoła w czarnej sutannie nie jest wcale takie wspaniałe i proste. Nie jest to tarcza, która chroni przed pokusami, nie wybiela wad. Każda z postaci pokazuje różne drogi, jak można sobie z tym radzić. Jedni rzeczywiście pragną dobra innych, poświęcają się w swojej pracy duszpasterskiej, z drugiej strony są tacy, którym zależy tylko na własnych korzyściach, zapominając o tym, jaki jest sens ich służby.

Czytaj dalej »

Księża nasi kochani

Porozmawiajmy spokojnie o... księżachIluż z nas nie raz słyszało o przeróżnych „wybrykach” księży. Pośród wielu wiernych wciąż krążą rozmaite opinie na temat ich stanu majątkowego, wątpliwości co do zachowywania przez nich zasad moralnych, które głoszą oraz „wtrącania” się do polityki. Są to nierzadko głosy krytyczne i… prawdziwe. Jednak równie często sądy te mijają się z prawdą, gdyż ludzie je wydający nie mieli pełnego oglądu sprawy.

Ksiądz Piotr Pawlukiewicz w swojej książeczce „Porozmawiajmy spokojnie o… księżach” podejmuje rozważania na temat duszpasterzy i głosów ludzi w ich sprawie. Nie jest to jednak apologia księży ani ich krytykanctwo. Jest to natomiast niesamowita opowieść o życiu kapłana, która permanentnie wznosi się ponad wszelkie schematy myślowe, by skłonić do niezmiernie głębokiej refleksji na temat kapłaństwa.

Autor przytaczając krótkie historyjki ze swojego kapłańskiego życia, przybliża czytelnikowi obraz trudów i obowiązków codziennie podejmowanych przez księży, ale także radości i zadowolenia płynącego z duszpasterzowania. Opisuje on więc m.in. przykłady wizyt kolędowych, spotykania się z ludźmi krytykującymi księży, jak również przypadki wspierania kapłanów w ich problemach przez ludzi świeckich.

Czytaj dalej »

Myśl, od której uciekamy…

Niebo dla akrobatyNiebo dla akrobaty to zbiór dziesięciu opowiadań, które połączone ze sobą motywem hospicjum wzajem się dopełniają. Czytamy je i jak koraliki nawlekamy na nitkę. Razem tworzą zachwycający „naszyjnik”, stworzony ze splotu ludzkich losów. Niebo jest książką dostarczającą wielu wzruszeń, ale też potrafiącą szczerze rozbawić.

Najcenniejsze w tej książce to fakt, że oswaja nas ona z myślą dla człowieka najtrudniejszą, z myślą o śmierci, która nie robi wyjątków. Przy okazji zwraca też naszą uwagę na to, co w życiu naprawdę ważne, unikając uogólnień, a skupiając się na indywidualnych postaciach i ich historiach, które mogą odmienić nasze życie. Choroba, cierpienie, które nas dotykają, zmuszają nas niekiedy do przewartościowania całego dotychczasowego sposobu myślenia. Zauważamy, co naprawdę się liczy. Ale czy zawsze tak właśnie jest?

Bohaterowie Nieba reagują bardzo różnie na to, co ich spotyka. Często odtrąceni, poniżeni przez chorobę zamykają się. Odrzucają wszelką pomoc. Jednak opowiadania Grzegorczyka pokazują, że każda skorupa pęka lub chociaż uchyla się wobec perspektywy końca ziemskiej wędrówki. Daje to nadzieję, że wrażliwość i dobro jest w każdym z nas i przetrwa nawet skrywana latami. Każdy człowiek chciałby wyruszyć w dalszą drogę bez obciążenia, ani nie zostawiać go tym, którzy pozostali. Na to też warto zwrócić uwagę, jak wielki wpływ ma choroba na ludzi wokoło. Na rodzinę, przyjaciół, sąsiadów, a nawet zupełnie obcych ludzi. Cierpienie dotyka i zmienia nie tylko chorego. Choruje z nim całe otoczenie.

Czytaj dalej »

Poznać własne dziecko

Sztuka zrozumienia czyli jak naprawdę kochać swoje dzieckoPragnieniem każdego rodzica jest zapewnienie swemu dziecku tego, co jest mu niezbędne do właściwego rozwoju. Dba więc o jego zdrowie, odpowiednie ubranie, zapewnia mu schronienie, opiekuje się nim, kocha je. Wydawałoby się, że dostarcza mu wszystkiego, co jest konieczne. Jednak pomimo tych starań coś jest nie tak.

Ross Campbell jest wybitnym dziecięcym psychiatrą i psychoterapeutą. Osiągnął wiele sukcesów w swej pracy z dziećmi, przede wszystkim dzięki wielkiej intuicji, wartościom duchowym, jakimi się kieruje i które często przywołuje w swych pracach, a także przez godną podziwu wrażliwość na problemy swych małych pacjentów i ich rodziców.

Autor jest świadom trudności, jakie niesie za sobą wychowanie potomstwa, dlatego wykorzystując własne doświadczenie, zarówno zawodowe, jak i zdobyte w kontaktach ze swoimi dziećmi, stara się ułatwić innym rodzicom tę nieraz niezwykle trudną i wyboistą drogę rodzicielstwa. Pomaga on odkryć jej pozytywne aspekty i czerpać niewysłowioną przyjemność z wychowywania dzieci, obserwowania ich dorastania, a także szczęścia, jakie jest ich udziałem dzięki pomocy rodziców.

Czytaj dalej »

Niezwykła przyjaźń

Mrówka AndyKsiążka zatytułowana Mrówka Andy dotyczy niezwykłej przyjaźni chłopca Joey’a i mrówki imieniem Andy. Przypadkowe i niespodziewane spotkanie Joey’a z rodziną mrówek mieszkających tuż przy jego domu zostaje zaprezentowane na kartach dosyć obszernej opowieści, napisanej jednakże bardzo łatwym językiem, który na pewno nie sprawi najmłodszym większego problemu. Całość składa się z 8 rozdziałów, przy czym każdy z nich poprzedzony jest krótkim listem Joey’a do czytelników, w którym to zdaje relacje z tego, o czym będzie opowiadał w danym rozdziale.

Przyjaźń, której perypetie poznajemy na kartach tej książki, jest naprawdę niezwykła. W gruncie rzeczy to właśnie chłopiec Joey wiele uczy się od Andy’ego. Ta mała mrówka pokazana jest jako niezwykle mądre stworzonko, wypowiadające wiele istotnych prawd, którymi niewątpliwie powinniśmy się wszyscy kierować w życiu. Przedstawiając przygody tych bohaterów autor snuje tu pewien wątek dydaktyczny, chcąc poprzez niego uczyć młodych czytelników szanować wolę rodziców, przyjaźń z innymi ludźmi i zwierzątkami.

Jednocześnie pokazuje najmłodszym, jak zachowywać się stosownie w poszczególnych sytuacjach. Uczy prawdomówności, szczerości i zaangażowania w przyjaźń z innymi, a także poświęceń dla niej. Książka ta to dobry drogowskaz dla młodych czytelników na drodze poznawania właściwych wartości.

Czytaj dalej »

Droga do prawdziwego przebaczania

Sztuka przebaczaniaZnamy bardzo dobrze biblijne pytanie Piotra: „Panie, ile razy mam przebaczyć…?”Owe „siedemdziesiąt siedem razy” Biblia Tysiąclecia wyjaśnia nam w przypisie, że zawsze trzeba przebaczać. Tymczasem w naszych różnorakich doświadczeniach przebaczenie okazuje się takie trudne, czasami po ludzku niemożliwe, to żmudna, długa droga. Jak przebaczać, skoro pozostaje w nas tyle złości, wyrzutów do osób, które nas zraniły? O co tak naprawdę chodzi w tym przebaczeniu? Wiele światła na ten problem może rzucić niniejsza książka.
Książka została podzielona na dwie części. W pierwszej autor pisze o sztuce prawdziwego przebaczania, a w drugiej – o sztuce przebaczania pozornego. Pięć rozdziałów w części pierwszej będzie się więc zaczynać od tytułu „Przebaczajmy”; pięć kolejnych rozdziałów w części omawiającej pozorne przebaczenie zaczyna się od nagłówka „Nie przebaczajmy – jeśli”…

W pierwszej części, gdzie mowa jest o autentycznym przebaczaniu, autor pisze o warunkach, które powinny być spełnione, aby mogło dojść do prawdziwego przebaczenia i odnowienia relacji. Opisuje etapy, na których powoli dochodzimy do przebaczenia aż po głęboki wzajemny kontakt. Takie środki, jak obwinianie, unikanie, zaprzeczanie, nie odnowią relacji.

Czytaj dalej »

Po co seks?

Dawacze, bracze i inne rodzaje kochaczyJuż w pierwszych wiekach chrześcijaństwa św. Paweł napisał wspaniały hymn o miłości. Minęły stulecia i – jak stwierdza Josh McDowell – nie potrafimy żyć bez miłości, ale i… nie potrafimy żyć z nią! Panująca powszechnie opinia, że miłość odkrywa się poprzez seks, nie sprawdza się. Bo oto mimo swobody seksualnej człowiek nie czuje się zaspokojony. Czy wobec tego tajemnica miłości leży w seksie?

To pytanie zdaje się być główną nicią, przewijającą się przez tę książkę. Czy sekret leży w seksie? Autorzy piszą o „tych sprawach” niezwykle jasno, przejrzyście, czerpiąc z własnego doświadczenia. Nie są to więc jakieś puste frazesy, ale szczere dzielenie się odkrytą prawdą.
Jest to odpowiedź realistyczna, ale pozytywna i radosna. Wystarczy sięgnąć do źródeł…

I tak autorzy piszą na początku o tym, iż co chwilę jesteśmy zalewani informacjami o seksie (reklama wody po goleniu – „rozbudzi nie tylko twoją twarz”). Widzimy mężczyznę i kobietę w seksualnej pułapce. Tu pojawiają się pytania: czy seksualnie wyzwolona kobieta jest szczęśliwa? Czy seks jako gra i zabawa może dać spełnienie? Czy związek kobiety z wieloma mężczyznami może zaradzić samotności i czy jest w stanie zastąpić związek z jedną osobą? Czy w końcu chodzi tylko o zaspokojenie potrzeb?

Czytaj dalej »

Symbol tego, co w biblistyce katolickiej najlepsze

Biblia JerozolimskaDzielę książki na cztery kategorie. Pierwsza z nich to takie książki, które kupuję nie zaglądając do środka. Inne kupuję po obejrzeniu. Jeszcze inne po obejrzeniu odkładam. Do jeszcze innych nawet nie zaglądam, ubolewając jedynie nad naszymi lasami. Biblia Jerozolimska to książka, którą się kupuje nie zaglądając do niej…

Tak było w dniu, w którym natrafiłem na informację o niej w Internecie. Błyskawicznie (sprawdzając tylko, gdzie można kupić ją najtaniej) zamówiłem ją w księgarni internetowej i po kilku dniach cieszyłem się trzymając jej opasły tom w ręku. Powiem nawet, że zachowywałem się niegrzecznie. Tego dnia ktoś mnie odwiedził, a ja zamiast pełną uwagę poświęcić gościowi, nieustannie dzieliłem ją między gościa a Biblię Jerozolimską. Dawno żadna książka nie sprawiła mi tyle radości. Dawno też nie czekałem tak długo na jej ukazanie się.
Czym jest Biblia Jerozolimska? Symbolem tego, co w biblistyce katolickiej najlepsze. Serwis Biblia 2000 stwierdza krótko: „Najbardziej znany i najwyżej ceniony współczesny katolicki przekład Pisma Świętego to La Bible de Jerusalem (Biblia Jerozolimska).”

Czytaj dalej »

„Już nie wiem, co z nim zrobić?! Po prostu nie wiem, co z nią jest nie tak!”

Osobowość plus dla rodziców „Dlaczego jedno dziecko jest głośne, hałaśliwe i pełne radości, podczas gdy inne od maleńkiego jest ciche, posłuszne, analityczne i perfekcyjne? Dlaczego jedno dziecko jest silne, aktywne i rządzi całą rodziną, podczas gdy inne jest przyjacielskie, spokojne, uległe i w ogóle nie sprawia żadnych kłopotów?” – te pytania stawia Florence Littauer na początku swej książki „Osobowość plus dla rodziców”.

Jednocześnie w swej książce odpowiada na owe pytania, przedstawiając koncepcję czterech osobowości: sangwinika, choleryka, melancholika i flegmatyka. Wykorzystując tę wiedzę, możesz zrozumieć osobowość swojego dziecka, dlaczego zachowuje się ono w określony sposób i jak najlepiej Ty jako rodzic powinieneś reagować. Da Ci to szansę na poznanie i szanowanie indywidualności każdego Twojego dziecka.

Autorka rozpoczyna swą książkę od przeglądu osobowości, omawiając na początek w sposób ogólny cechy poszczególnych typów. Kolejny krok to określenie osobowości Twojej jako rodzica i Twojego dziecka, czemu służy test. Następnie omawia ogólnie osobowości rodzica sangwinika, choleryka, melancholika i flegmatyka.

Czytaj dalej »

…oaza miłości?…

Hagar. Opowieść o miłości„Często ranimy innych i sami jesteśmy ranieni na drodze miłości, ale bez niej nasze człowieczeństwo umiera” (A. Krysztofek, „Hagar”).

Książeczkę czyta się szybko, lekko i przyjemnie, jak przystało na tę formę literacką. Źródłem inspiracji do napisania „Hagar. Opowieść o miłości” był Stary Testament, dlatego też spotykamy postaci: Sary, Abrahama, Hagar, Izmaela czy Izaaka. Jednak autorka stworzyła ich świat, czerpiąc z własnej wyobraźni na nowo zbudowała przestrzeń ich życia.

Ujmuje piękno prostoty a zarazem głębokiej wrażliwości. Życiowe problemy, jakby dotykały nas samych i często pewnie dotykają. Mądrość uniwersalna zawarta w tej publikacji jest potrzebną, do dobrego przeżycia ziemskiej wędrówki. Utożsamiając się z postaciami, możemy sami zrozumieć, na czym polega nasz błąd, problem oraz jak sobie radzić w sytuacjach wydawałoby się bez wyjścia.

Czytaj dalej »