„Panie, wierzę w Ciebie, w ten cud miłości, jakim jest Twoja rzeczywista obecność pod postaciami eucharystycznymi, po konsekracji, na ołtarzu i w tabernakulach, gdzie są one przechowywane. Wierzę bardziej niż gdybym Cię słyszał moimi uszami, bardziej niż gdybym Cię widział moimi oczami, bardziej niż gdybym dotykał Cię moimi rękami” (z listu św. Josemarii Escrivy).
Prezentowana książeczka św. Josemarii Escrivy „O Eucharystii” obejmuje dwie homilie Świętego, dotyczące Mszy świętej, które pochodzą z jego większego dzieła – zbioru homilii „To Chrystus przechodzi”. Książka została wydana w serii „O Eucharystii”, która prezentuje teksty różnych świętych na temat tego sakramentu jako pomoc w przeżywaniu ogłoszonego przez Jana Pawła II Roku Eucharystii (październik 2004 – październik 2005).
Rok Eucharystii już dawno się zakończył, ale Kościół codziennie sprawuje Eucharystię, którą określa jako źródło i szczyt życia chrześcijańskiego. Tak naprawdę więc „rok Eucharystii” winien trwać przez całe życie chrześcijanina, by na ów szczyt mógł się wspinać, a z tego źródła – pochylając się w pokorze – mógł czerpać.
Przedstawione homilie są świadectwem żywej wiary św. Josemarii w prawdziwą, rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii. Rozważania Świętego nieustannie przeplatają słowa z Pisma świętego. Pierwsza z homilii nosi tytuł: „Eucharystia – tajemnica wiary i miłości”. Druga natomiast dotyczy uroczystości Bożego Ciała.
W pierwszej homilii autor w kontekście Eucharystii mówi o tajemnicy Trójcy i stwierdza, że w tym sakramencie działa każda z Osób Trójcy: „Cała Trójca bierze udział w świętej ofierze ołtarza”. Co więcej: „Ten trynitarny strumień miłości do ludzi uwiecznia się w najwspanialszy sposób w Eucharystii”.
Święty mówiąc o Eucharystii w życiu chrześcijanina stwierdza, że „powinna stanowić centrum i rdzeń duchowego życia chrześcijanina”. Omawia poszczególne elementy Mszy świętej. W ten sposób uczestnicząc w tym Najświętszym Sakramencie „nauczycie się obcować z każdą Osób Bożych: z Ojcem, który rodzi Syna; z Synem, który jest zrodzony przez Ojca; z Duchem Świętym, który od obu pochodzi”.
Założyciel Opus Dei mówiąc o obcowaniu z Jezusem, ukazuje Go dla nas jako Króla, Lekarza, Nauczyciela, Przyjaciela. Ta treść może stać się przedmiotem naszego dziękczynienia po Mszy świętej.
Druga homilia została wygłoszona przez św. Josemarię w uroczystość Bożego Ciała (w 1964 roku). Święty mówi o Jezusie jako o Chlebie życia wiecznego: jest On „jednocześnie siewcą, ziarnem i owocem zasiewu”.
Tabernakulum dla Świętego zawsze było Betanią, „miejscem spokojnym i pogodnym, w którym przebywa Chrystus, gdzie możemy opowiedzieć Mu o swoich kłopotach, o swoich cierpieniach, o swoich nadziejach i radościach (…) z prostotą i naturalnością”.
Z uczestnictwa w Eucharystii wypływa chrześcijański optymizm, czuwanie, zaufanie słowom Jezusa. Mocne słowa św. Josemarii nawołują: „Nie przyzwyczajajmy się do cudów, które dokonują się na naszych oczach: do zadziwiającego faktu, że Pan zstępuje codziennie na ręce kapłana. Jezus chce, żebyśmy czuwali, żebyśmy przekonali się o wielkości Jego mocy i żebyśmy usłyszeli na nowo Jego obietnicę”.
W ten oto sposób nasza chrześcijańska droga dobiega końca: „Pocieszeni obecnością Chrystusa, posileni Jego Ciałem, będziemy wierni w tym życiu doczesnym, a potem w niebie, obok Jezusa i Jego Matki, zostaniemy nazwani zwycięzcami”.
Justyna Smerecka
Justyna Smerecka
