U progu XXI wieku zaburzenia odżywiania przybierają rozmiary epidemii. Gdy jedni umierają z przejedzenia, inni dobrowolnie skazują się na śmierć głodową. Wniosek jest jeden – naturalna granica między głodem a sytością zaciera się!
Obecnie na nadwagę cierpi miliard ludzi na świecie, na otyłość ponad 300 milionów! Z drugiej strony ciągle wzrasta liczba anorektyczek, które doprowadzają się drakońskimi głodówkami do krańcowego wycieńczenia. Obok tych skrajnych schorzeń wielkie żniwo zbiera także bulimia, która rozpanoszyła się zwłaszcza wśród młodych kobiet…
Taki obraz rysuje przed nami rzeczywistość. Wielu z nas nie zdaje sobie sprawy, że jedzenie może stać się obsesją i zawładnąć uporządkowanym rytmem naszego życia. Niestety, jak podają statystyki, ten nałóg staje się coraz bardziej powszechny, dlatego warto zdobyć oręż potrzebnej wiedzy, by wiedzieć, jak zapobiegać, a w ostateczności, jak z nim walczyć. W tej kwestii pomoże nam kolejny tomik z serii „Uzależnienia – fakty i mity” pt. „Jedzenie”. Podejmuje on temat zaburzeń związanych z jedzeniem uwzględniając przyczyny, charakter, skutki, profilaktykę i leczenie danego schorzenia.
Autorki rozpoczynają publikację od głównych funkcji, jakie w naszym życiu spełnia jedzenie. Dzielą je na trzy grupy: funkcje biologiczne, psychospołeczne i kulturalne. Wynika z nich jasno, że jedzenie jest nie tylko „paliwem” niezbędnym do życia. Zaspakaja ono także potrzeby psychiczne, pomaga w radzeniu sobie z emocjami, napięciem czy stresem. Jest też ważnym elementem tradycji i kultury, ponieważ decyduje w dużym stopniu o poczuciu tożsamości religijnej, narodowej czy regionalnej.
Kolejny rozdział szczegółowo opisuje charakter następujących zaburzeń odżywiania:
Anoreksji psychicznej (jadłowstręt psychiczny),
Bulimii (żarłoczność psychiczna),
Otyłości,
Ortoreksji (obsesja na punkcie zdrowego odżywiania).
Jak można zauważyć, wymienione choroby nie stanowią jednolitej grupy. Anoreksja i otyłość wyróżnione zostały ze względu na kryterium wagowe, bulimię i otyłość można traktować jako dysfunkcje, polegające na okresowym lub stałym braku kontroli nad przyjmowaniem pokarmów. Anoreksję z bulimią łączy natomiast nadrzędny cel, jakim jest osiąganie szczupłej sylwetki. Ortoreksja jest zjawiskiem nowym i kryteria jej istnienia są dopiero poznawane.
W dalszych rozdziałach autorki omawiają czynniki ryzyka i wieloaspektowe konsekwencje wypływające z danego schorzenia.
Następna część książki przedstawia sposoby zapobiegania i leczenia powyższych chorób. Zostaje tu podkreślona szczególna rola profilaktyki ze względu na trudności, ogrom pracy i wysiłku pacjenta, jego rodziny i terapeutów w procesie zdrowienia. Na końcu podane są adresy instytucji użytecznych w profilaktyce zaburzeń odżywiania
Ostatni rozdział poświęcono mitom dotyczącym anoreksji, bulimii i otyłości. Uważam, że jest on bardzo ważny, gdyż bagatelizowanie tych spraw i nie rozumienie istoty problemu może kiedyś przynieść bardzo negatywne skutki. Spora część mitów dotyczy także postrzegania szczupłości i nadwagi, co jest związane ze zmieniającym się ideałem piękna, kulturą i utartymi przekonaniami.
Książka jest napisana stylem naukowym, ale zrozumiałym dla przeciętnego człowieka. Duża ilość informacji może nieco zmęczyć czytelnika, dlatego proponuję, by nie czytać wszystkiego naraz. Uważam jednak, że publikacja jest kompetentna i przekazuje wszystkie najważniejsze informacje w tzw. „pigułce”. Polecam ją wszystkim, którzy chcą zdobyć naprawdę fachową wiedzą na ten temat.
Anna Kuźniar
Anna Kuźniar
