Uczestnictwo w Eucharystii jest najważniejszym elementem życia chrześcijańskiego. Sam jednak doświadczam tego, jak łatwo jest się do niej przyzwyczaić, zapomnieć czym jest. Tak łatwo skupić się na trosce o to, co zewnętrzne i zapomnieć o wnętrzu, o jej istocie.
Nie każdy przeczyta encyklikę „O Eucharystii”, nie do każdego trafi Katechizm Kościoła Katolickiego, wielu znuży się „Duchem liturgii” kard. J. Ratzingera. Ale każdy może sięgnąć po niewielką książeczkę „Kiedy niebo jest na ziemi. O Eucharystii dla zwykłych ludzi”. Zawiera ona prosty wykład najistotniejszych elementów mszy świętej (choć może wykład to złe słowo, gdyż autor raczej maluje słowami obrazy, które pomagają zrozumieć prezentowane treści i mocniej docierają do wyobraźni).
To, co pomaga w dobrym odbiorze to fakt, iż rozdziały są krótkie i mają zawsze tę samą strukturę: najpierw autor opisuje pewien obraz – historię, później komentuje ją słowami z Katechizmu, którejś z encyklik lub tekstem Ojca Kościoła. Następnie wyjaśnia trudniejsze fragmenty własnymi słowami, kończy zaś zawsze jakimś krótkim pytaniem, które ma pobudzić czytelnika do refleksji.
Czasem rozdział składa się z kilu opowieści, ale nigdy nie są one długie. Często pochodzą z wizji Cataliny Rivas – boliwijskiej stygmatyczki i szczerze mówiąc, one ujęły mnie najbardziej. Z jednej strony są bardzo proste, a z drugiej bardzo głębokie i co najważniejsze – zgodne z tym, czego uczy Kościół. Zobaczyłem, jak można w prosty, ale nie naiwny sposób, wyjaśnić najważniejsze elementy mszy świętej, nie posługując się terminologią wziętą z traktatów teologicznych.
Książka ta opisuje, na czym polegają poszczególne części eucharystii w wymiarze duchowym i wskazuje w jaki sposób przygotować się do uczestnictwa we mszy świętej, by jak najbardziej owocnie w niej uczestniczyć. Jest praktyczną pomocą w przeżywaniu Ofiary Chrystusa. Wydaje mi się, że trafi ona do każdego niezależnie od poziomu wykształcenia i stopnia wtajemniczenia w życie chrześcijańskie.
Jednym pozwoli zrozumieć sens tego, co dzieje się na ołtarzu, innym przypomni o tym, co najprostsze i najważniejsze. Być może pozwoli także odpocząć od natłoku terminologii liturgicznej i odkryć na nowo, że: „Eucharystia to cud nad cudami. Pan Jezus nie jest skrępowany ani czasem ani miejscem. W momencie konsekracji całe zgromadzenie ludzi w kościele jest zabierane do stóp Kalwarii w chwili ukrzyżowania Jezusa”; „Jeśli (w Eucharystii) za każdym razem Krew wylewa się na odpuszczenie grzechów, powinienem zawsze ją przyjmować (…). Ponieważ ciągle grzeszę, powinienem zawsze mieć lekarstwo”.
Jeśli chodzi o sposób wydania, to wspomniana struktura tekstu zawsze jest zaznaczona, cytaty i myśli do refleksji zawsze drukowane są odmienną czcionką, wyróżniającą je z całości tekstu. Każdy rozdział zakończony jest niewielkim symbolicznym rysunkiem o tematyce eucharystycznej, co dodatkowo może urozmaicać lekturę. Mały format sprawia, że książkę można zabrać ze sobą dosłownie wszędzie, również do kościoła, gdzie może posłużyć do bezpośredniego przygotowania do uczestnictwa we mszy świętej. Zachęcam do lektury.
Krzysztof Pilch
