W czasach, gdy małżeństwo przeżywa kryzys, panuje moda na tzw. wolne związki, ksiądz Henri Caffarel w książce „Na rozdrożach miłości” pisze o potędze miłości ślubowanej przez mężczyznę i kobietę przed Bogiem. Bóg jest Dawcą łask, Źródłem trwałości i siły związku. Małżeństwo chrześcijańskie stanowi zaś odbicie jedności Chrystusa i Kościoła. Jednak sam ten fakt nie oznacza braku trudności i nieporozumień między mężem a żoną.
Autor małymi krokami wprowadza czytelnika w świat miłości małżeńskiej, którą łączy z miłością do Boga. Tych odniesień w książce znajdziecie bardzo dużo. Łącząc psychologię z wiarą prowadzi czytelnika przez drogę, której celem jest prawda o Bogu i człowieku. W kolejnych rozdziałach wskazuje na cechy, jakie ma miłość i jak leczyć relację dwojga ludzi.
Caffarel dzieli się swoimi refleksjami i doświadczeniami po spotkaniach z małżonkami. Każdy rozdział to nowy wątek opowiadania o miłości i jej odcieniach. Prezentuje takie formy miłości jak: czyste spojrzenie, dar słuchania, wymagania miłości czy też wzajemne poznawanie się.
W książce tej znajdują się także odpowiedzi na pytania leżące u podstaw związku małżeńskiego: co sprawia, że wspólnota małżonków jest żywa i mocna, co pozwala jej wzrastać? Autor daje wskazówki, jak być szczęśliwym w małżeństwie. Pisze między innymi: „Związek tylko wtedy jest żywy, gdy w każdym z małżonków nieustannie odbija się życie drugiego”. Pisze na innym miejscu, że czasem, by być szczęśliwym, wystarczy po prostu być, „być sobą”, dla niej lub dla niego, niekoniecznie zaś dokonywać wielkich rzeczy: „Nie to, co robisz, ale to kim jesteś daje mi tak wiele szczęścia”. Każdy rozdział książki niesie głęboką mądrość o człowieku i jego pragnieniach.
Przedmowę do tej publikacji napisał Xavier Lacroix, który docenia talent pedagogiczny księdza Caffarela. Sam autor w słowie do czytelników podaje instrukcję, jak owocnie skorzystać z książki. Znajduje się tutaj dwadzieścia osiem krótkich i zwięzłych w treść rozdziałów, które ponadto mają ciekawe tytuły, między innymi takie jak: „Chrześcijanie bez głowy” czy „Nie ma bardziej głuchego niż ten, kto nie chce usłyszeć”.
Adresatami książki są wszyscy, nie tylko osoby żyjące w małżeństwie. Napisana jest językiem, który ujmuje czytelnika. Prostota i zarazem głębia myśli została przekazana tak, by każdemu umożliwić poznanie rozdroży miłości.
Książka zachwycająca. Niech zachętą do jej przeczytania będą słowa autora: „Potem zamkniecie tę książkę. I być może wówczas zauważycie, że postępując drogami ludzkiej miłości – od rozdroża do rozdroża – postąpiliście także w miłości do Boga”.
Joanna Łopocka
Joanna Łopocka