Każdy z nas marzy o ciepłym, rodzinnym domu, wspaniałym współmałżonku, cudownych dzieciach. Chcielibyśmy, aby nasze pociechy sprawiały dużo radości, a jak najmniej kłopotów. Nikt nie lubi wysłuchiwać skarg, szczególnie jeśli dotyczą jego dzieci. Rodzice pragną wychować potomstwo w jak najlepszy sposób. Chcą, by dzieci były dobre, uczciwe, kochające, gotowe pomóc drugiemu człowiekowi. Dlaczego więc wychowanie dzieci sprawia tyle problemów rodzicom? Skąd biorą się przeróżne pomysły psot i figli?
Rodzice martwią się o swoje pociechy. Pragną im dać jak najwięcej, jak najlepiej, dlatego też nie rozumieją niektórych zachowań własnych dzieci. Poszukują pomocy i zgłaszają się po poradę do psychologów, pedagogów, terapeutów, duszpasterzy. James C. Dobson wychodzi naprzeciw potrzebom rodziców w swojej książce Dzieci i wychowanie. Pytania i odpowiedzi.
Książka ta, jest pewnego rodzaju zbiorem pytań i odpowiedzi autora. Pytania zadawane przez zaniepokojonych rodziców są pogrupowane. W każdym rozdziale znajdujemy pytania dotyczące innych dziedzin życia. Chciałabym przedstawić tytuły poszczególnych części książki:
* Życie w rodzinie.
* Wychowanie religijne.
* Edukacja dziecka.
* Trudności w nauce.
* Wychowanie seksualne w domu i szkole.
* Jak uczyć dyscypliny niemowlę i małe dziecko.
* Rola i znaczenie dyscypliny.
* Metody dyscypliny.
* Kary cielesne – kiedy i za co?
* Rywalizacja między rodzeństwem.
* Uczenie dzieci odpowiedzialności.
* Nadpobudliwość u dzieci.
* Problemy wieku dojrzewania.
* Pytania nastolatków.
* Telewizja a przemoc.
Rozdziały zbudowane są w podobny sposób. Poszczególne pytania napisane zostały pogrubionym drukiem. Pod nimi znajduje się odpowiedź autora. Jego propozycje rozwiązania problemów, pomysły jak zdyscyplinować niesforne dzieci. Taka forma może niestety z czasem wydać się Czytelnikowi nużąca.
Dobson pragnie się podzielić swoim doświadczeniem w wychowywaniu dzieci z innymi rodzicami, także z takimi, którzy spotykają się z różnego rodzaju trudnościami wychowawczymi. Wszelkie koncepcje opiera on na wiadomościach z dziedziny psychologii i pedagogiki, a także na nauczaniu zawartym w Biblii.
Założenia wydają się być dobre i oparte na właściwych wartościach, jednak nie wszystkie odpowiedzi pana Dobsona na zadane Mu pytania są według mojej opinii właściwe czy aktualne. Niekiedy można by się również zastanawiać czy są one zgodne z obecnymi poglądami psychologów czy pedagogów.
Choć książka ta, jak wcześniej wspomniałam, nie zachwyciła mnie swoją treścią i formą, uważam że można ją przeczytać, choćby po to, by samemu ocenić metody i poglądy polecane przez autora i skonfrontować je z własnymi doświadczeniami.
Katarzyna Dąbek
