Każdy z nas poświęca dużo czasu i wysiłku, by wypaść dobrze przed innymi ludźmi. Gdy jesteśmy oceniani, zależy nam na dobrej opinii. Wtedy świadomie lub zupełnie bezwiednie staramy się zrobić wszystko, by ludzie mieli o nas dobre zdanie. Ale czy kontynuujemy te wysiłki, gdy nie podlegają już ocenie, „gdy nikt nie patrzy”?

Czasami pojawiają się myśli, że właściwie po co? Pragnienie docenienia i pochwały jest tak wielkie, że ich brak pozbawia nas zapału i konsekwencji w czynieniu dobra. Tyle razy postanawialiśmy to zmienić. Podejmowaliśmy nieudane próby pokonania własnego lenistwa. Dla tych, którzy chcieliby spróbować jeszcze raz, polecam tą książkę.

Rzeczywistość, w której żyjemy wykluczyła niektóre cechy charakteru, uznając je za nieważne – nieaktualne – archaiczne. Jednak człowiekowi trudno bez nich żyć. Gubi się we własnej codzienności. Brak mu konsekwencji, odwagi, dyscypliny, wytrwałości, odpowiedzialności i umiejętności kochania. Cierpi na brak czasu. Potrzebuje natychmiastowych rezultatów własnego działania, bo tylko wtedy uznaje je za wartościowe. Ale czy jest szczęśliwy?

Czytaj dalej »

Dlaczego Pornografia jest tak szkodliwa? Czy są sytuację, gdy możemy ją zaakceptować? Jak uchronić przed nią dziecko? Na te i kilka innych pytań odpowiada ta mini-książeczka.

W najbliższych tygodniach w asortymencie Tolle et lege chcemy zaproponować kilka malutkich książeczek z mini-serii Wydawnictwa Misjonarzy Krwi Chrystusa. Poruszają one problemy najczęściej związane z etyką chrześcijańską. Wielkościowo mają format książeczki od pierwszej Komunii, tylko że zamykają się każdorazowo w trzydziestu dwóch stroniczkach. Mają strukturę: pytanie-odpowiedź, co wpływa na niezwykłą przejrzystość.

Niniejsza książeczka Winfrieda Wermtera odpowiada na najbardziej podstawowe pytania związane z moralnością (czy może raczej niemoralnością ) pornografii. Przez wzgląd na format są to absolutne podstawy. Poruszone zostało osiem kwestii. Odpowiedzi są bardzo lakoniczne i zwięzłe. Jednak pomimo tego autor zdołał krótko poruszyć wszystkie najważniejsze sprawy związane z tym problemem.

Czytaj dalej »

Jak powiedzieć bliskiej osobie „niewygodną prawdę”? Co należy przemilczeć, a co wyjawić? Jak skutecznie, ale niezbyt boleśnie krytykować? Volker Kessler odpowiada na te pytania.

Autor książki, dyplomowany matematyk i teolog, proponuje bardzo oryginalny sposób ujęcia tematu. Otóż poddaje on analizie mądrościowe przysłowia Salomona. Okazuje się, że zagadnienia komunikacji interpersonalnej, obecnie tak często opisywane, podejmuje już Biblia w niezwykle obrazowy i przystępny sposób.

Książka uczy właściwego podejścia do rozmówcy, podpowiada, co należy uwzględnić, gdy krytykuje się kogoś. Kessler operuje pojęciami psychologicznymi, wyjaśnia mechanizmy krytykowania, dzięki czemu możemy zrozumieć zachowanie zarówno własne, jak i drugiego człowieka.

Czytaj dalej »

Płciowość, seksualność, intymność – często rezerwujemy tylko dla siebie, nie chcemy lub nie potrafimy rozmawiać o tym z innymi, wychodzimy z założenia, iż to moja prywatna sprawa! Tymczasem żyjąc, chcąc nie chcąc, we wspólnocie jaką jest społeczeństwo nasz stosunek do własnej seksualności – to czy jestem hetero czy homo – ma wpływ na innych. Nie mamy prawa krzywdzić drugiego człowieka, a tym bardziej siebie!

Czym jest homoseksualizm? Albo inaczej – czym właściwie nie jest? Homoseksualizm jest chorobą, która, jak każda inna, potrzebuje leczenia. Stąd tak ważnym jest, by uświadamiając to sobie (jeśli mam obawę, że to mnie ta choroba dotknęła), zrobić krok dalej – żyć w czystości!

Akceptacja własnej cielesności jest podstawowym krokiem, bez którego nie jesteśmy w stanie pokochać nie tylko siebie, ale i bliźnich. Nie ma mowy o miłości bez zaakceptowania daru, jakim jest nasze ciało. Ta powłoka ziemska często staje się przyczyną wielu problemów (onanizm, AIDS…), które autor stara się nam uświadomić. Pokazuje drogę, jaką jest akceptacja siebie oraz sprawa przeżywania młodości w czystości, będącej wyrazem szacunku dla naszego ciała, a zarazem podstawą dla pełnej miłości małżeńskiej.

Czytaj dalej »

Książka to zapis rozmów siostry zakonnej z Chrystusem. Współczesnej siostry, która wiele razy wobec Boga, siebie i kierownika duchowego poddaje w wątpliwość owo wewnętrzne przekonanie co do głosu, który słyszy….

Nie jest to oczywiście zapis na miarę „Dzienniczka” Faustyny Kowalskiej czy „Naśladowania Chrystusa”, raczej zapisana w formie dialogu (we wszystkich miejscach niezwykle „ostrożna”) rozmowa duszy. Owa ostrożność w sensie poddania kierownikowi duchowemu i nauczaniu Kościoła pozwala wierzyć, że zakonnica spełnia warunek niezbędny przy tego typu doświadczeniach. Otóż jest niezwykle pokorna. To pozwala mieć nadzieję, że zapiski nie służą niczemu innemu, jak pokazaniu, że Chrystus i w dzisiejszym świecie komunikuje się ze zwykłym człowiekiem, że nie chodzi o spektakularyzm doświadczeń duchowych, ale pokorne wsłuchiwanie się w głos duszy.

Formuła jest niezwykle prosta. Wytłuszczonym drukiem zaznaczono kwestie Chrystusa, pismem zwykłym siostry zakonnej: „Tak, rozmowa między nami jest możliwa. Jest możliwa z każdym, kto otwiera się na mnie, kto pragnie tego. Jesteś wtedy szczęśliwa?” – „Odpowiedziałam, że tak”. Brzmi to niezwykle! Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba objawiony w Jezusie Chrystusie mówi, zatem zmartwychwstał, zmartwychwstał, zatem żyje dziś, a skoro żyje, to mówi…. do serc wierzących! I o tym jest także ta niewielkich rozmiarów książeczka.

Czytaj dalej »

Często gdy jesteśmy chorzy, lekarze zlecają nam zrobienie wielu badań (nazwy tych badań są niejednokrotnie trudne do powtórzenia i niezrozumiałe). Lekarze niestety nie tłumaczą, po co wykonywane jest takie badanie ani jak ono będzie wyglądało. Żyjemy w strachu. Po badaniu często możemy stwierdzić, że nie było aż tak źle. A całego stresu i niepokoju można by uniknąć, gdybyśmy wcześniej otrzymali informację o przebiegu i celu badania.

Lekarze korzystają z badań medycznych, gdyż pomagają one zdiagnozować chorobę, prowadzić i kontrolować proces leczenia. Jednak często nie mamy pojęcia, po co dane badanie zostało zlecone i jak się do niego przygotować.

Dlatego też Jolanta Ossowska wychodzi naprzeciw potrzebom pacjentów. W swojej książce „Przewodnik pacjenta. Wszystko o badaniach medycznych” autorka opisuje każde badanie szczegółowo w sposób zrozumiały dla czytelnika.

Czytaj dalej »

W centrum uwagi powinna się znaleźć, moim zdaniem, troska o duszę i kultura duchowa jaźni. Odkrycie na nowo duszy i jej przejawów jest wyzwaniem współczesnej psychologii. Tymi słowami autor – teolog i psychoterapeuta – kończy opublikowaną przez wydawnictwo „W drodze” książkę Od poczucia własnej wartości do poczucia jaźni.

Publikacja Jeana Monbourguette jest odpowiedzią na powstające ostatnio, jak grzyby po deszczu, publikacje dotyczące samoakceptacji. Jest również próbą podsumowania dorobku psychologii w tej dziedzinie i usystematyzowania pojęć związanych z tym tematem. Budowana tu synteza psychologii i duchowości ma oparcie w propagowanej przez autora koncepcji – korelacji między ewolucją duchową jaźni a rozwojem psychicznym człowieka. Pojęcie jaźni natomiast autor tłumaczy odwołując się do teorii Carla Gustava Junga.

W książce tej znajdziemy metody i techniki budowania tak poczucia wartości, jak i odkrywania własnej jaźni. Autor pokazuje więc, jak skutecznie wzbudzać w sobie „miłość własną” i zaufanie, odwołuje się przy tym do najważniejszych szkół psychoterapii. Jeśli zaś chodzi o poczucie jaźni, przed Czytelnikiem postawione jest zadanie – odnalezienie w sobie sygnałów podświadomości. Przedstawione techniki, jak wynika z dalszego wywodu, mają niemały wpływ na podtrzymanie wiary chrześcijańskiej, a ich zaniedbywanie może prowadzić do wielu groźnych dla naszej duchowości zjawisk socjologicznych, jak na przykład sekciarstwo.

Czytaj dalej »

Ojcostwo – płaszczyzna życia – do niedawna jeszcze zapomniana i niedoceniana – zaczyna powoli znajdować należnej jej miejsce w świadomości wielu ludzi. Przyczyniają się do tego również publikacje wskazujące na wielką i niezastąpioną rolę ojca w życiu dziecka. Jedną z nich jest „Sztuka ojcostwa” Claudio Risego.

Książka ta w zamierzeniu autora jest uzupełnieniem innej jego pozycji wydanej w Polsce noszącej tytuł Ojciec. Niezgoda na nieobecność (Wydawnictwo Jedność, Kielce 2005), stąd częste odwołania do niej. Różnica między nimi polega na tym, że pierwsza ma raczej charakter poradnika, druga zaś – naukowy.

Sztuka ojcostwa jest w swej formie zbiorem listów pisanych do autora przez czytelników jego książek – listów dotykających różnorakich problemów wychowawczych i roli ojca w życiu rodziny. Po każdym liście następuje dość obszerna odpowiedź C. Risego, zawsze poparta przykładami z życia i doświadczeniami autora, które przeplatają się z próbami szerszej analizy przyczyn poruszanych problemów i ukazywaniem ich szerszego kontekstu.

Czytaj dalej »

Pismo Święte często staje się „baśnią” do czytania bądź zakurzoną księgą otwieraną jedynie przy stole wigilijnym, gdy tymczasem w rodzinie katolickiej tak być nie powinno. Wymówki, iż nie rozumiemy czytanych tekstów, są na poziomie podstawówki, bowiem mamy wiele książkowych pomocy, po które warto sięgnąć. Wystarczy zacząć czytać, by bliżej poznać tamte czasy, by móc zrozumieć głębszy sens zawartych w Biblii słów.

Anny Świderkówny, autorki tej pozycji, nie trzeba przedstawiać, reprezentuje bowiem najwyższy poziom. Dzieli się z nami swoim doświadczeniem, przeżyciami, przemyśleniami będącymi owocem wieloletniego studiowania Biblii. Przedstawia w sposób jasny oraz przystępny rys historyczny Pisma Świętego, opierając się o najnowsze badania naukowe.

Autorka wychodzi z założenia, iż należy jak najszerszemu gronu czytelników przedstawić naukowy punkt widzenia Jezusa oraz Jego nauczania. Dopiero poznanie epoki w której przyszło Mu żyć, panujących religii, literatury jak i relacji społecznych, politycznych, gospodarczych… pozwoli nam prawdziwie odkryć Jezusa, pozwoli nam poprawnie wypowiadać się o życiu Chrystusa. A ta książka niewątpliwie w tym nam pomoże!

Czytaj dalej »

Antykoncepcja, aborcja, dopasowanie seksualne czy erotomania – to już dla nas żadna nowość! Przecież dziś mówi się o tym tak często… Czy zatem warto jeszcze rozmyślać o tych sprawach? Czyż nie czujemy się już wystarczająco „uświadomieni”?! W swojej najnowszej książce Jacek Pulikowski przekonuje, że nie tylko warto, ale jest to wręcz konieczne…

Na wstępie nadmienię, że niniejsza pozycja powstała ze zbioru artykułów autora, które były publikowane w miesięczniku „Głos dla życia”. Pulikowski zdając sobie sprawę, jak dużo się mówi na temat ludzkiej płciowości i seksualności, stwierdza, że niestety wiele z podawanych informacji odbiega dalece od rzeczywistości, a ponadto zawiera w sobie mnóstwo niedomówień. W konsekwencji tak ważne zagadnienia mogą być opacznie rozumiane, zwłaszcza przez młodych ludzi i w przyszłości przynieść bolesne rozczarowania.

Dlatego ta publikacja skierowana jest szczególnie do młodych, którzy wchodząc w dorosłe życie, nie boją się myśleć i stawiać pytań, którzy mają odwagę przeciwstawić się panującym modom i dążyć do prawdy na temat ludzkiej miłości, płciowości, małżeństwa czy rodzicielstwa.

Czytaj dalej »