Jakiś czas temu poznałem mężczyznę w średnim wieku – był bardzo sympatyczny i otwarty. Mimo, że nie znał mnie, on pierwszy opowiedział o sobie. Trzeba przyznać, że umiał zaciekawić tym, co mówił. Spędziliśmy dużo wspólnych wieczorów na wzajemnym poznawaniu się. Szczerze mówiąc brakowało mi takiej rozmowy już od dawna. Takiej rozmowy i takiego człowieka – prawdziwy facet z krwi i kości, który nie zgrywa twardziela, jest szczery aż do bólu i umie patrzeć na siebie w prawdzie – widzieć swe mocne strony i swoje słabości. Nie wstydzi się tego, że cierpi, nie traktuje łez jako objawu słabości.

Mój rozmówca nazywa się Jim Conway, jest pastorem, psychologiem i dzieckiem rodziców, którzy nigdy się nie rozstali, a jednak niemal od zawsze byli… rozwiedzeni emocjonalnie. I tu mnie zaskoczył po raz pierwszy. Nigdy nie myślałem, że istnieje coś takiego jak rozwód emocjonalny… Że dzieci, których rodzice się nie kochają, żyją obok siebie jak dwie obce osoby, mogą odczuwać takie same negatywne skutki, jak dzieci, których rodzice rozwiedli się w świetle prawa.

Jim dzielił się ze mną swoją historią życia, wynikami swych badań, jakie prowadził na dorosłych osobach rozwiedzionych rodziców. Opowiadał też o swych pacjentach – o tych, którym potrafił pomóc i o tych, którym pomóc nie umiał… Pokazał jak wiele spustoszenia niesie ze sobą rozwód – jak bardzo przeszkadza, a czasem uniemożliwia założyć dzieciom z rozwiedzionych rodzin własne, zdrowe rodziny. O pewnych rzeczach już wiedziałem, niektóre były dla mnie nowością.

Czytaj dalej »

Długo oczekiwane, wyglądane, rodzi się mały, kolejny członek rodziny. Jesteś szczęśliwa, Matko, kiedy dostajesz je pierwszy raz w swoje ramiona. Przyglądasz się mu, ale co najważniejsze, akceptujesz je bezwzględnie. Jest Twoim dzieckiem. Patrzysz z miłością i ta miłość właśnie nakłada na Ciebie nie tylko radości, ale także cierpienie. Dziecko rośnie i nie zawsze pozostaje takie, jakbyśmy chcieli, aby było. Czasami odwraca się od nas, obiera złą drogę… a Ty kochasz je dalej… to swoje dziecko. Może jest Matko dla Ciebie szansa, aby się odnaleźć w tej trudnej sytuacji i być szczęśliwą.

Matka zawsze będzie się czuła odpowiedzialna za swoje dziecko. I za to, które dopiero się narodziło, i za to, które ma już swoje własne życie, swoją własną rodzinę. Dziecko jest jakby częścią matki, tworzy ją i wypełnia jej serce. Matka, kiedy rodzi, już nie jest sama, w najgłębszym tego słowa znaczeniu jej życie dzieli się już na dwie osoby i nigdy się to nie zmieni. Jej serce wypełnia kolejna osoba i to miejsce w sercu matki może wypełnić tylko ona.

Dzieci jednak nie pozostają małe, coraz bardziej chcą być samodzielne, chcą robić po swojemu i coraz bardziej ciąży im rodzicielska opieka. Ulegają wpływom środowiska szkoły, kolegów, koleżanek. Nie zawsze jest to dobry wpływ. Idą za modą, chcą być akceptowani wśród rówieśników. Przechodzą okres buntu itd. Z tej całej mieszaniny lat wychodzi czasami niespodziewany twór. Nie zawsze łatwy do zaakceptowania dla Matki.

Czytaj dalej »

Jako, że Urzekająca tworzy nierozłączną całość z Dziennikiem osobistym, a Dzikie serce zostało wzbogacone o Ćwiczenia w drodze, nadszedł najwyższy czas, by także Podróż pragnień otrzymała swoją drugą połówkę w postaci Dziennika i przewodnika. Na szczęście doczekaliśmy się i tej pozycji! Myślę, że teraz jesteśmy już w pełni wyposażeni, by odbyć naszą osobistą podróż pragnień. A zatem połączmy teorię z praktyką i ruszajmy w głąb naszych serc…

Jeszcze krótkie wyjaśnienie! Aby wyruszyć ze wspomnianym – pełnym wyposażeniem – wpierw trzeba przeczytać Podróż pragnień, która jest naszą bazą informacyjną, a następnie można już śmiało przejść do publikacji Podróż pragnień. Dziennik i przewodnik, stanowiącej niejako osprzęt do zaplanowanej wyprawy. Jeśli bowiem nie będziemy mieć podstaw teoretycznych, nawet z najlepszym ekwipunkiem możemy zgubić szlak!

Przed nami długa droga. Ruszajmy więc…

Czytaj dalej »

„I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron. Podobnie i Chrystus nie sam siebie okrył sławą przez to, iż stał się arcykapłanem, ale [uczynił] to Ten, który powiedział do Niego: Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził, jak i w innym [miejscu]: Ty jesteś kapłanem na wieki, na wzór Melchizedeka”(Hbr 5).

Książeczka przedstawia jeden z siedmiu sakramentów świętych i jak nie trudno się domyślić – stanowi część serii. Luis Resines Llorente pokrótce opisuje historię kapłaństwa począwszy od Starego Testamentu po dzień dzisiejszy. Wskazuje jednocześnie na problemy, z jakimi boryka się dzisiejszy Kościół, księża oraz wierni w codziennym życiu parafialnym. Każdy rozdział zamyka zestaw pytań, propozycji do rozmyślań. A pytania są ciekawe, warte przemyślenia.

Kościół oddany jest posłudze słowa, uświęcania i kierowania. Tak kapłan ma służyć ludowi, który niejako jemu podlega. Dlatego bardzo ważna jest postawa poszczególnych kapłanów. Autor niniejszej pozycji próbuje odpowiedzieć na liczne pytania związane z posługą kapłanów: od tak powszechnych – po co kapłani w Kościele?; jakie funkcje pełnili poszczególni członkowie Kościoła kiedyś, a jakie pełnią dziś?; czym różni się ksiądz od zakonnika?; czy Jezus był kapłanem?; po te najtrudniejsze – po co Kościół jako instytucja?

Czytaj dalej »

Codziennie życie stawia przed nami trudne zadania. W pracy, w szkole czy w domu. A w każdym z tych miejsc spotykamy ludzi. To właśnie dobre i zdrowe relacje z otaczającymi nas osobami czynią nas szczęśliwymi. Musimy więc wiedzieć, że wszystko zależy od naszej postawy i samooceny. Kluczem do sukcesu jest asertywność.

Zdecydowałam się zrecenzować tę książkę, gdyż sama mam problem ze zdrową samooceną i mam świadomość, że z asertywnością też u mnie nie najlepiej. Byłam ciekawa czy rzeczywiście jest to sprawa aż tak ważna w życiu każdego z nas. A poza tym bardzo chciałam poznać metody na rozwinięcie w sobie umiejętności pomagających w tworzeniu prawidłowych relacji z otoczeniem. Nie spodziewałam się jednak po tak, wydawać by się mogło, mało obszernej książce, tak wnikliwego rozwinięcia tematu.

Bardzo podoba mi się u Olgi Castanyer praktyczne podejście do sprawy. Tłumaczy wszystko na konkretnych przykładach z życia. Dodatkowo otrzymujemy też ćwiczenia pomagające stopniowo rozwijać i doskonalić w sobie asertywność. Poznajemy techniki dyskusji, sposoby na samoobserwację, a nawet dokładne wyjaśnienie jakich gestów powinniśmy używać i jak komponować je z mimiką twarzy.

Czytaj dalej »

Jan Grzegorczyk – autor, który oczarował mnie swoim Niebem dla akrobaty – i tym razem mnie nie zawiódł. Trudno mi oceniać jego książkę, bo lektura jej to nie zwykłe czytanie dla przyjemności, to doświadczenie czegoś niezwykłego. Jak napisał Jan Góra: „Opowieść Jana Grzegorczyka jest pełna cudów.” Książka składa się z dwóch części: Każda dusza to inny świat oraz Dziurawy kajak. Dwa tomy fascynujących opowieści o ludziach, którzy poznali Miłosierdzie Boga.

Pierwsza część to historia św. Faustyny i ludzi, którzy razem z nią dotykali tajemnicy Objawień. Jest tu wiele o ks. Sopoćce – „pomocy widzialnej na ziemi”. Człowieku, który razem z siostrą Faustyną pokonywał trudności i przeciwności losu, by wypełnić wolę objawiającego się Faustynie Pana Jezusa. Ich wspólnym wysiłkiem było dążenie do ustanowienia święta Bożego Miłosierdzia. Św. siostra Faustyna od początku wiele cierpiała z powodu swoich doświadczeń. Była niezrozumiana przez otoczenie, wyśmiewana i odrzucana.

Towarzyszyło jej też przez długie lata cierpienie fizyczne. Wszystko jednak zniosła mężnie dzięki Jezusowi, który wybrał ją na swoją posłanniczkę na „Bożą Sekretarkę”. Przekazała najpiękniejszą i najpotrzebniejszą – nam, którzy co chwila upadamy – tajemnicę nieskończonego Boskiego Miłosierdzia. Oprócz historii życia Faustyny mamy tu też historie i drobne świadectwa sióstr faustynek. Niesłychanie ciekawa i przystępnie napisane. Nie można się nudzić czytając tę opowieść. Pochłania się ją z zapartym tchem.

Czytaj dalej »

„Bóg odkłada na bok to, czego nie chce dać ci od razu, abyś nauczył się pragnąć wielkich rzeczy w wielki sposób”.

Czy zdaję sobie sprawę z tego, czym jest pragnienie? Jakie są warunki zaistnienia pragnienia? Kiedy mam do czynienia z zaspokojonym pragnieniem? Jak ewoluuje pragnienie w czasie? Co łączy pragnienie z wolą?

Amedeo Cencini wychodzi od analizy samego pojęcia „pragnienia” na różnych płaszczyznach: od Pisma św. przez filozofię, pedagogikę aż po psychologię, próbując przybliżyć nam obraz pragnienia – jego interpretację z jaką spotkamy się w poszczególnych dziedzinach życia. Przy czym mówi o pragnieniach kierowanych dobrymi intencjami.

Czytaj dalej »

Niniejsze wydanie łączy w sobie Rozmowy z prałatem Escrivą, czyli zbiór wywiadów udzielonych przez św. Josemarię prasie oraz zbiór homilii zatytułowanych Kochać Kościół, które dotyczą Kościoła i kapłaństwa.

W wywiadach udzielonych prasie św. Josemaria odpowiada na wiele pytań dotyczących istoty i posłannictwa Opus Dei (z j. łac. Dzieło Boże) w Kościele i w świecie. Pojawiają się między innymi pytania o główne cele Dzieła, jego rozwój, stosunek do poglądów na tematy świeckie, jak Dzieło jest zorganizowane.

Godnym polecenia jest wywiad na temat uniwersytetu i jego roli w społeczeństwie. Ks. Escriva odpowiada w nim między innymi na pytanie dotyczące nazw czy wyrażeń, które w nazwie uniwersytetu bądź szkoły mają przymiotnik „katolicki” czy też „kościelny”.

Czytaj dalej »

Dlaczego odwaga ma takie znaczenie? Czy dzisiaj trudno zdobyć się na odwagę? Ta jedna z cnót, która kojarzy się z walecznym heroizmem walczących patriotów jest głównym tematem malutkiej książeczki, która stanowi zapis rozmowy z o. Leonem Knabitem. Okazuje się, że współczesny człowiek też ma możliwość dokonania heroicznych czynów, które są równie istotne jak te codzienne malutkie czyny odważne.

Uwolnienie się od rozmaitych obaw, powszednich lęków jest jednym z działań człowieka, które czynią go odważnym. Wiele sfer życia daje człowiekowi wybór, który wiąże się z obroną własnych przekonań, ze stanięciem w prawdzie. Dzieje się tak w rodzinie, szkole, pracy, polityce. Są to małe-wielkie czyny heroiczne. Choć tak różne od tych, podczas których ratujemy czyjeś życie, to jednak tak samo odważne.

Ta publikacja jest również opowieścią o życiu ojca Leona Knabita, który mówiąc o odwadze opowiada o własnych aktach odwagi. Z właściwą sobie błyskotliwością oraz poczuciem humoru czyni książkę przyjemną lekturą o ważnym i trudnym temacie. Mowa jest o lęku przed śmiercią, wojną, obawą przed przyszłością i o los chrześcijanina, lęku przed utratą pracy.

Czytaj dalej »

Każdy człowiek ma marzenia, które są odzwierciedleniem jego najgłębszych pragnień. Już jako dzieci intuicyjnie wiemy kim chcemy zostać i nie boimy się o tym mówić. Choć w ciągu naszego życia zmienia się to dość często, jednak bywają to pragnienia rzutujące na całe życie.

Częściej jednak w nasze marzenia ingerują inni ludzie i to ich gotowe przepisy na życie zaczynamy realizować w naszym życiu. Czasem doświadczamy przebudzenia i pytamy samych siebie, dlaczego jesteśmy tam, gdzie jesteśmy lub robimy to, co robimy. Strach przed nieznanym paraliżuje jakiekolwiek działanie, więc trwamy. Ale czy jesteśmy szczęśliwi?

Odwaga w realizacji własnych pragnień często wiąże się z pewnym ryzykiem. By podjąć to ryzyko, konieczna jest wiara. Człowiek zadaje sobie pytanie zaczynające się od „co”? To Bóg wie „jak”? Dlatego autor namawia nas, by pytać siebie – szukać we własnym sercu odpowiedzi na pytanie, czego tak naprawdę pragnę.

Czytaj dalej »