Niniejsza powieść kryminalna Agathy Christie to szalenie zawikłana historia. Najpierw młoda stenotypistka znajduje ciało mężczyzny w domu swojej klientki – niewidomej panny Pebmarsh. Później okazuje się, że policja ma poważne problemy z ustaleniem tożsamości denata. A po kilku dniach dochodzi do kolejnej tragedii – w budce telefonicznej odkryto zwłoki uduszonej dziewczyny. I to jeszcze nie koniec! Bo całą sprawę podsycają cztery tajemnicze zegary z miejsca pierwszej zbrodni, pokazujące ten sam czas – godzinę 4.13.
Sprawa wydaje się niezwykle skomplikowana. Śledztwo prowadzą młody policjant Colin Lamb i inspektor Hardcastle. Wszyscy zadają sobie pytania: jak do tego doszło, czy coś mogło łączyć obie ofiary, co oznacza godzina na zegarach i co z niewidomą staruszką – czyżby jednak pod płaszczem ułomności ukrywała ciemną stronę swojej osobowości? A może jednak komuś szczególnie zależało na „wrobieniu” tej kobiety w tak paskudną intrygę?
Po kilku dniach dochodzenia sprawa praktycznie stoi w miejscu. Brak świadków sprawia, że coraz trudniej znaleźć jakieś sensowne rozwiązanie. W końcu Lamb postanawia zaangażować słynnego Herkulesa Poirot. Detektyw wysuwa przypuszczenie, że w rzeczywistości zbrodnia musi być bardzo prosta, wystarczy tylko więcej uwagi poświęcić sąsiadom panny Pebmarsh…
Od tej chwili śledztwo nabiera tempa. Ale więcej już nie zdradzę:-) Zapewniam, że zakończenie będzie zaskakujące.
Zachęcam wszystkich fanów Agathy Christie do zapoznania się z tym kryminałem. Może nie jest to książka tak wciągająca jak np. Słonie mają dobrą pamięć, ale dla koneserów tego gatunku z pewnością nie będzie to stracony czas.
Anna Kuźniar
