Niniejsze wydanie łączy w sobie Rozmowy z prałatem Escrivą, czyli zbiór wywiadów udzielonych przez św. Josemarię prasie oraz zbiór homilii zatytułowanych Kochać Kościół, które dotyczą Kościoła i kapłaństwa.
W wywiadach udzielonych prasie św. Josemaria odpowiada na wiele pytań dotyczących istoty i posłannictwa Opus Dei (z j. łac. Dzieło Boże) w Kościele i w świecie. Pojawiają się między innymi pytania o główne cele Dzieła, jego rozwój, stosunek do poglądów na tematy świeckie, jak Dzieło jest zorganizowane.
Godnym polecenia jest wywiad na temat uniwersytetu i jego roli w społeczeństwie. Ks. Escriva odpowiada w nim między innymi na pytanie dotyczące nazw czy wyrażeń, które w nazwie uniwersytetu bądź szkoły mają przymiotnik „katolicki” czy też „kościelny”.
Warto również zwrócić uwagę na wywiad zatytułowany Kobieta w życiu świata i Kościoła. Pojawiają się tu między innymi zagadnienia: jak się ma obecność kobiety w rodzinie do jej zaangażowania w życiu społecznym poza obrębem rodziny. Wiele jest też mowy o małżeństwie – św. Josemaria ukazuje je jako prawdziwe powołanie, jako jedną z Boskich dróg na ziemi. W pytaniach pojawia się także kwestia liczby dzieci, jak też problem bezdzietności oraz pytanie o to, jak chrześcijańscy małżonkowie mają do niego podejść. W końcu mowa też o relacjach między rodzicami a dziećmi.
Niejako drugą część tego wydania stanowi zbiór homilii Założyciela Opus Dei na temat Kościoła i kapłaństwa. W homilii zatytułowanej Nadprzyrodzony cel Kościoła św. Josemaria wzywa do tego, „abyśmy często rozważali (…) że Kościół jest głęboką tajemnicą, która nie może być nigdy ogarnięta na tej ziemi”. Należy pamiętać o tym, że jak w Chrystusie są dwie natury, ludzka i Boska, tak też w Kościele istnieje element ludzki i Boski. Zaś celem Kościoła jest „zbawienie dusz – co do jednej”.
W następnej homilii św. Josemaria rozważa cztery znaki, cechy Kościoła, które wyznajemy w Credo: Kościół jest Jeden, Święty, Katolicki i Apostolski. Kolejna homilia dotyczy już sakramentu kapłaństwa. Mowa jest w niej o tożsamości kapłana, o Mszy św. w jego życiu, jej celebrowaniu przez kapłana.
Na koniec dołączona jest przepiękna homilia pt. Namiętnie kochać świat. Niech zdanie z tej homilii pozostanie zachętą do zagłębienia się w bogatą treść słów św. Josemarii: „Niebo i ziemia, dzieci moje, zdają się łączyć na horyzoncie. Ale tak naprawdę łączą się one w waszych sercach, gdy żyjecie, uświęcając życie codzienne”.
Justyna Smerecka
