Współczesny człowiek potrzebuje intymności, przestrzeni, która będzie spotkaniem tylko tego, co najważniejsze, tego, co cenne i co nie jest przeznaczone na obcowanie ze wszystkimi. Wydaje się jednak, że trudno znaleźć nam granicę między intymnością a izolacją. Rodzą się pytania, jak ma wyglądać intymność w erze komputerów, Internetu, sieci. W dobie dzisiejszych czasów pewne zjawiska są uważane za staromodne lub nieużyteczne.
Intymność uwrażliwia człowieka, osłania go i broni przed nagością. Jak mogę budować intymność w relacjach z innymi ludźmi, z Bogiem? Gdzie znaleźć granicę między zamknięciem się zupełnie w sobie i w swoim osamotnieniu a intymnością, która otwiera, ale nie sprzedaje całego człowieka?
Henri Nouwen, ksiądz, wybitny wykładowca (wpływ jego nauki na duchowość chrześcijańską niektórzy porównują do wpływu Thomasa Merona i Lewisa) próbuje pokazać czytelnikowi intymność w relacjach najpierw do samego siebie, później do ukochanej osoby, ostatecznie do Boga. Na początku istotny jest religijny rozwój człowieka, jego duchowość. To, jaki jest człowiek w swoim wnętrzu będzie odzwierciedlało się w jego relacjach do innych. Autor książki daje się porwać swoim rozważaniom, nie zatrzymuje się tylko na temacie głównym, przemierza w swoich dociekaniach inne, równie ważne kwestie.
W drugim rozdziale skupia się na miłości. Każdy z nas potrzebuje miłości, jednak nie chodzi tutaj o pseudomiłość, którą proponuje nam współczesny świat. Nouwen skłania się tu do wskazania na miłość, dzięki której będziemy mogli się otworzyć, będziemy czuli się bezpiecznie. Dopiero wtedy między dwojgiem ludzi buduje się intymność, jeśli łączy ich czysta i prawdziwa miłość.
Mówiąc o relacjach z Bogiem i tworzeniu z Nim sfery intymnej autor posługuje się głównie swoimi doświadczeniami z życia w campusie studenckim oraz bycia księdzem. Pokazuje, że studenci, którzy uważają się za agnostyków, poszukują Boga. Oczywiście postrzegają Go na różne sposoby, ale zaznaczają Jego obecność. Każdy z tych studentów napisał własną modlitwę i ta modlitwa była świadectwem intymnej relacji z Bogiem.
Takiej relacji szuka każdy z nas. Jest ona specyficzna, bo też wymaga ona od nas więcej wysiłku, wyobraźni i wytrwałości. Każdy z nas potrzebuje kilka chwil w milczeniu czy też w cichej modlitwie na spotkanie z Bogiem. Nouwen zawęża temat relacji człowiek–Bóg jeszcze bardziej. Pokazuje ją na przykładzie najpierw kleryka, który dopiero zaczyna poznawać, smakować i rozwijać swoje powołanie, przechodząc później do osoby kapłana. Kleryk i kapłan powinni intensywnie rozwijać swoją intymność z Bogiem, bez niej nie może odbyć się spotkanie człowieka z Chrystusem. W konsekwencji kleryk czy też kapłan nie słysząc głosu Boga tracą swój główny cel sprzed oczu. Gubią się, co niesie za sobą wiele niebezpiecznych konsekwencji, jeśli nie odnajdą intymnej relacji, która jest podstawą ich wewnętrznej formacji.
W swojej książce Nouwen wspomina także o ruchu zielonoświątkowym, który poprzez swoją liturgię i dynamikę bardziej wpływa na nasze odczuwanie, emocjonalność, poczucie bliskości. Z drugiej jednak strony akcentuje zagrożenia płynące właśnie z takiej specyfiki tego kościoła. Stwierdza, że warto przyjrzeć się czemuś nowemu, aby zaczerpnąć coś nowego i dobrego dla naszego chrześcijańskiego ducha. Ważne jednak, by nie zatracić swojej własnej tożsamości religijnej.
Książka zajmuje i pociąga swoją treścią. Pisana jasnym i konkretnym językiem. Warta Twojego czasu.
Karolina Ludwiczak
