„Współtwórcy tej publikacji − świadomi zagrożeń generowanych przez nowe technologie, ale i dostrzegający szanse, jakie się mogą dzięki nim pojawić − postanowili pochylić się nad niezwykle intrygującym zjawiskiem rozkwitu nowych mediów, by dokonać analizy różnych ich aspektów”.
Książka, o której mowa w powyższych słowach, a którą tym razem mam okazję Wam zarekomendować to Nowe media, a tradycyjne środki przekazu. Jest ona owocem współpracy kilku osób: Anny Białowąs, Krzysztofa K. Przybycienia, Piotra T. Nowakowskiego, Tomasza Kaloty oraz autora i redaktora − Piotra Drzyzgi. Jej tematykę wskazuje seria, w której została wydana – „Pedagogika mass mediów”. W pięciu referatach, z których każdy opracowany jest przez innego badacza, zawarte są najważniejsze i najbardziej współczesne zagadnienia dotyczące tytułowych „nowych mediów”. Mimo że w książce nie ma oddzielnego rozdziału teoretycznego, w którym autorzy zajęliby się samą terminologią − m.in. wyjaśnieniem, czym są nowe media − to każda z części opisuje jakiś ich aspekt, poszerza nasze wyobrażenie o nich, wprowadza nowe ujęcia i spojrzenia na ten temat. Części te wzajemnie się uzupełniają, dając szeroką panoramę tego zjawiska.
Na wstępie redaktor publikacji wprowadza w jej tematykę i bardzo syntetycznie streszcza − w kilku zdaniach − problematykę składających się na nią rozdziałów. Ich ułożenie nie jest przypadkowe. Lekturę zaczynamy od tekstu Białowąs O filozoficznych aspektach wykorzystania informacyjno-komunikacyjnych technologii w procesie kształcenia − chodzi tu o tak modne dziś kształcenie na odległość. Autorka snuje rozważania nad nowymi trendami pedagogiki wskazując, że u ich podstaw są idee postmodernistyczne. W kolejnych rozdziałach poruszane są zagadnienia wykorzystania środków informatyki w obszarach edukacyjnych, konfrontacji sfery obrazu i sfery słowa we współczesnej kulturze, kultury klipu – nowej formy kultury, w której konsumenci i odbiorcy przejmują rolę jej twórców. Kończymy na bardzo praktycznym temacie wpływu rozwoju technologii cyfrowych na popularyzowanie zbiorów bibliotecznych.
Lektura tej książki wzbogaca wiedzę na temat nowych mediów, będących przecież już nieodłącznym elementem rzeczywistości, w której żyjemy. Ważne, że ocena tego zjawiska nie jest jednostronna i że autorzy nie stają na pozycji ani ich żarliwych obrońców, ani zaciekłych krytyków. Kolejnym walorem tej publikacji jest bibliografia 230 wybranych artykułów − jak na razie jednak jedynie polskich − dotyczących nowych mediów. Bibliografia ta zawiera bardzo różnorodne publikacje, które ukazały się w latach 1999-2007. Dodatkowo każdy z autorów umieszcza bibliografię do każdego ze swoich rozdziałów osobno, co w sumie daje czytelnikowi możliwość dotarcia do najważniejszych tekstów, dotyczących tego zagadnienia.
Powodów, dla których warto sięgnąć po tę książkę jest więc wiele. Adresowana jest szczególnie do nauczycieli, pedagogów, rodziców, ale też wszystkich tych, którzy chcą lepiej rozumieć zmiany zachodzące w otaczającym ich świecie. Patronat medialny nad książką objęło Tolle.pl. Sama również gorąco ją polecam!
Sylwia Boguta
