Niebo dla akrobaty to zbiór dziesięciu opowiadań, które połączone ze sobą motywem hospicjum wzajem się dopełniają. Czytamy je i jak koraliki nawlekamy na nitkę. Razem tworzą zachwycający „naszyjnik”, stworzony ze splotu ludzkich losów. Niebo jest książką dostarczającą wielu wzruszeń, ale też potrafiącą szczerze rozbawić.
Najcenniejsze w tej książce to fakt, że oswaja nas ona z myślą dla człowieka najtrudniejszą, z myślą o śmierci, która nie robi wyjątków. Przy okazji zwraca też naszą uwagę na to, co w życiu naprawdę ważne, unikając uogólnień, a skupiając się na indywidualnych postaciach i ich historiach, które mogą odmienić nasze życie. Choroba, cierpienie, które nas dotykają, zmuszają nas niekiedy do przewartościowania całego dotychczasowego sposobu myślenia. Zauważamy, co naprawdę się liczy. Ale czy zawsze tak właśnie jest?
Bohaterowie Nieba reagują bardzo różnie na to, co ich spotyka. Często odtrąceni, poniżeni przez chorobę zamykają się. Odrzucają wszelką pomoc. Jednak opowiadania Grzegorczyka pokazują, że każda skorupa pęka lub chociaż uchyla się wobec perspektywy końca ziemskiej wędrówki. Daje to nadzieję, że wrażliwość i dobro jest w każdym z nas i przetrwa nawet skrywana latami. Każdy człowiek chciałby wyruszyć w dalszą drogę bez obciążenia, ani nie zostawiać go tym, którzy pozostali. Na to też warto zwrócić uwagę, jak wielki wpływ ma choroba na ludzi wokoło. Na rodzinę, przyjaciół, sąsiadów, a nawet zupełnie obcych ludzi. Cierpienie dotyka i zmienia nie tylko chorego. Choruje z nim całe otoczenie.
Cała galeria niezwykłych postaci przedstawionych przez autora pozwala każdemu czytelnikowi na stworzenie indywidualnej drogi odbioru tych historii, które chwilami mogą stać się bardzo osobiste i poruszające (nie pamiętam, żebym kiedyś tyle płakała podczas lektury). Nie chcę jednak wywołać mylnego wrażenia, że książka jest ponura i przygnębiająca. Absolutnie nie! Jest niezwykle pogodna, wzrusza prostotą prezentowanych historii i cała gamą ludzkich charakterów.
Bez uciekania się do wielkich mądrości i naukowych tez, w doświadczeniu codzienności, poszukuje autor klucza do rozwikłania zagadki życia i śmierci. Pomaga nam zastanowić się nad naszym systemem wartości. Uczy, że nie należy dozować miłości, taić uczuć, odrzucać szans. Życie jest zagadką i nie wiemy, czy będzie czas na to, żeby naprawić błędy. Niebo dla akrobaty mobilizuje, żeby ich nie popełniać. Wyzwala w człowieku dobre myśli i uczucia, porusza wrażliwe struny naszego sumienia.
Historie prezentowane przez Jana Grzegorczyka staną się czytelnikowi z pewnością bardzo bliskie, bohaterów można z łatwością pokochać. Jest to więc lektura niezwykle pokrzepiająca i owocna, a jednocześnie zmuszająca do refleksji nad własnym życiem i jego nieuchronną przemijalnością.
Milena Mastalerek
Milena Mastalerek
