Ksiądz Piotr Pawlukiewicz kolejny raz sięgnął po trudny i delikatny temat. Chciał napisać książkę pomagającą godnie przeżywać starość, a wyszła mu również ciepła i momentami poetycka książka o radości czerpanej z życia w ogóle.
Publikacja „Porozmawiajmy spokojnie o starości” jest owocem długoletnich doświadczeń w pracy duszpasterskiej duchownego, a główne jej przesłanie zasadza się na interpretacji tajemnicy krzyża. Napisana od początku do końca w duchu nauki chrześcijańskiej ma być, jak pisze autor, „próbą odpowiedzi na choćby niektóre pytania, spojrzenia na problemy, a często i dramaty związane ze starością”.
Intencją autora było pokazanie „tych lepszych stron” wieku podeszłego, nie zaś proponowanie gotowych rozwiązań na problemy ludzi starszych. Idealnej recepty na starość nie ma i każdy musi przeżyć ją na swój własny, indywidualny sposób. Refleksje na takie tematy, jak opuszczenie, osamotnienie, cierpienie i śmierć, mają pomóc pogodzić się ze starością i zrozumieć jej sens. Wyjaśnienie tej kwestii jest bowiem niezwykle istotne z punktu widzenia adresata tej książki, czyli człowieka wierzącego w podeszłym wieku, nazywanego przez autora „prawdziwym skarbem Kościoła”.
Książeczkę tę – bo jest to właściwsze określenie – pod każdym względem dostosowano do oczekiwań ludzi starszych. Jeśli chodzi o kwestie techniczne, warto wspomnieć tu niewielki format i naprawdę duży rozmiar czcionki. Krótkie zdania i prosty styl zachęcają dodatkowo do lektury, która z pewnością nie znuży czytelnika.
W opowiadanych historiach, przytaczanych wypowiedziach, a nawet poezji, każdy znajdzie cząstkę swojego życia. Tyczy się to również ludzi młodych. Dlatego właśnie pozycja ta jest tak warta polecenia i zgodnie z życzeniami autora umożliwi czytelnikowi w sposób bardziej życzliwy i spokojny myśleć o starości.
Sylwia Boguta
Sylwia Boguta
