„Opowieści pielgrzyma” to anonimowy traktat o modlitwie Jezusowej, będący „wykwitem duchowości rosyjskiej” z XIX w., przekraczający swą treścią czas i miejsce. Jest aktualny zawsze i wszędzie, gdyż mówi o odpowiedzi człowieka na miłość Bożą. W niniejszej książce autor opisuje swoje przygody, doświadczenia, spotkania z ludźmi, z których mądrości czerpał, by coraz bardziej mógł żyć w Bożej obecności, zjednoczyć się z Nim.
Modlitwa Jezusowa to modlitwa nieustanna, modlitwa serca, polegająca na ciągłym powtarzaniu: „Panie Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nade mną grzesznikiem”. Treścią tej modlitwy jest wzywanie Boskiego Imienia Jezus ustami, umysłem i sercem z jednoczesnym poczuciem własnej grzeszności, bezsilności i wołaniem o zmiłowanie. Celem tej modlitwy jest życie przepełnione obecnością Boga. Każda chwila, niezależnie od miejsca, czasu, wykonywanych zajęć staje się coraz bardziej Tego, który pragnie być Bogiem z nami – Emmanuelem. To otwarcie drzwi do swojego serca i poddanie swojego życia Jego woli.
Książka pt. „Opowieści pielgrzyma” jest potrzebna w dzisiejszych czasach, w których tak trudno o chwilę ciszy, refleksji. Życie biegnie coraz szybszym tempem i mówi się, że nie ma czasu na nic. Często człowiek chce po swojemu budować swoje życie zapominając całkowicie o tym, że Bóg ma względem niego najlepszy plan. Potrzeba tylko zaprosić Go do swoich spraw, przyzywać Jego Imienia w każdej chwili, a wtedy On przejmie ster naszej łodzi.
Pielgrzym doświadczył tego, że po ludzku samemu trudno jest iść przez życie. Zanim jednak doszedł do tego, że to Bóg daje mu prawdziwe szczęście, musiał zdobyć się na trud, na walkę z pokusami, namiętnościami. Całym sercem szukał kogoś, kto by mu wyjaśnił słowa z Pisma Świętego, by „zawsze się modlić i nie ustawać” (1Tes 5,17). Pan Bóg stawiał na jego drodze wiele takich osób, które wskazywały mu drogę do doskonałej modlitwy. Pielgrzym wspomina też „Filokalię” (Dobrotolubije), zbiór tekstów Ojców Kościoła na temat modlitwy nieustannej. Nosił je zawsze przy sobie i czytał jak Biblię, by poznać istotę modlitwy Jezusowej, by zakosztować jej duchowych owoców.
Opowieści pielgrzyma czyta się lekko, bardzo przyjemnie. Są napisane językiem prostym, przystępnym. Każda opowieść jest niezwykle ciekawa, wzbudza pragnienie poznania następnych przygód i spotkań bohatera. Można więc powiedzieć, że książka ta mówi w sposób zwykły o rzeczach niezwykłych. Gorąco ją polecam każdemu, kto pragnie, by jego życie nabrało większego sensu, by żadna chwila nie była zmarnowana.
Anna Heppner
