„Przywódcy chrześcijańscy nie mogą być po prostu osobami, które mają właściwe zdanie w kwestii palących problemów swojego czasu. Ich przywództwo musi być zakorzenione w trwałej i bliskiej relacji z Wcielonym Słowem, Jezusem Chrystusem, i w Nim muszą oni odnajdywać źródło swoich słów, rady i kierownictwa”.
Autor książki „W imię Jezusa„, Henri Nouwen był kapłanem, wykładowcą, pisarzem. Ostatnie swoje lata życia spędził we wspólnocie „Arka”, gdzie posługiwał osobom niepełnosprawnym. Niniejsza publikacja jest niejako owocem doświadczeń z tejże wspólnoty.
Książka ta jest napisana głównie z myślą o kapłanach, o tych, którzy są przywódcami chrześcijańskimi, ale może być ona także świetnym pomocnikiem we wzroście i budowaniu naszej relacji z Bogiem. Treści w niej zawarte są niesamowicie głębokie oraz aktualne, co doskonale inspiruje i pobudza do myślenia. Publikacja ta ułatwia spojrzenie na świat przez pryzmat Ewangelii.
Nouwen na bazie własnych doświadczeń wskazuje na cechy, którymi powinien odznaczać się przywódca oraz na postawy, jakich będzie się od niego wymagało. Jako główny i pierwszorzędny element przywództwa wymienia pokorę jako cnotę, przez którą ma się realizować posłanie kapłana do świata.
Autor zestawia ze sobą w formie kontrastu ważne prawdy. Z jednej strony poświęca sporo miejsca problemowi zsekularyzowania świata, który przekonuje o dystansie, jaki powinien znajdować się między kapłanem a ludźmi, do których jest posłany, jak też o tym, iż kapłaństwo jest postrzegane dziś jako „urzędowy zawód”…, z drugiej zaś strony wskazuje na to, że kapłan ma być naśladowcą Chrystusa, tym, który stoi w opozycji do zmieniających się – niekoniecznie na dobre – trendów na świecie.
Henri Nouwen nie boi się mówić o tak ważnym aspekcie kapłaństwa jak cielesność. Wyjaśnia on dogłębnie, jak ten element powinien być postrzegany przez „sługę Chrystusa”. Przedstawię w tym miejscu króciutki fragment wywodu na ten temat: „Ludzie, którzy poświęcają się duchowemu przywództwu, są jednocześnie tymi, którzy wyjątkowo łatwo ulegają potrzebom ciała. Dzieje się tak, ponieważ nie wiedzą, jak właściwie przeżywać prawdę Wcielenia”.
Publikacja porusza jeszcze wiele istotnych kwestii dotyczących kapłaństwa, których nie sposób ująć w tej krótkiej recenzji. Dlatego też tym bardziej zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję, która jest małym „tomem” ważnych myśli dotyczących życia chrześcijańskiego, które na pewno na długo zapadną każdemu w pamięć.
Anna Włodarczuk
